Аналитика
Стратегијата на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“, која датира од 2019, се заокружува годинава. Најстариот македонски Универзитет, во време кога му се случуваат ретроградни движења, нема конкретен документ со зацртана визија за тоа што и како понатаму. Заглави ли УКИМ на „слеп“ колосек?
„Приоритет е долгорочната, десетгодишна стратегија, која со мојот тим веќе ја изработивме. Се темели на главните патеки по кои ќе се движи развојот на најстариот и најголемиот Универзитет во државата. Ова е од особено значење, затоа што се е поедноставно кога патот е дефиниран. Притоа, можни се извесни отстапувања, но сепак, се задржува правецот на развој. Тој пат, односно стратегијата, се заснова на знаење, иновативност, на храброст за преземање на нужни одредени ризици, на претприемништво, соработка со странство“, подготвен е професорот од Машинскиот факултет, д-р Атанас Кочов, за справување со сериозните предизвици, со кои би морал да се соочи доколку ја добие довербата од колегите и стане ректор на УКИМ.
„Незамисливо е универзитет, какво што е нашиот ‘Св. Кирил и Методиј’, да нема голем стратешки партнер од странство. Тука мислам на соработка со универзитет, преку која ќе се обезбедат двојни дипломи. Исто така, не е во ред што се уште не е постигнато стратешко партнерство со Европскиот истражувачки центар. Со тоа младите истражувачи се оставени во тесен простор, наместо да им дадеме можност да минат низ отворените врати кон европските лаборатории. Освен тоа, не постои стратешко партнерство ниту со локалната заедница. Сега е во развој дуалното образование во средното образование. Тие деца ќе завршат во компаниите. Затоа и прашувам – каде е партнерството на Универзитетот со компаниите во креирање на она што законот го дава како можност, а тоа е формирање центар или стручни студии за унапредување на вештините на оние кои се веќе вработени во компаниите. Тоа го имавме на времето и треба да се врати. Таквите стручни оспособувања мора да бидат, како што јас тоа го нарекувам, позитивно триење меѓу факултетите и компаниите. Искуството што ќе произлезе од двете страни ќе доведе до вин-вин ситуација“, аргументира Кочов.
Кога станува збор за тоа – каков кадар произлегува од Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“, Кочов како професор со 35-годише стаж тврди – квалитетен.
„Бидете сигурни дека кадарот што излегол од УКИМ е и повеќе од квалитетен. Државата финансираше студирање во странство за прв, втор и трет циклус на образование. Сите оние кои отидоа на втор или трет циклус студии, кои беа финансирани да влезат во првите 50 универзитети, беа кадар на УКИМ. Што значи дека добиле фантастично добра подлога. Од приватните никој не аплицираше да биде примен на постдипломски или докторски студии на еден од врвните универзитети во светот“.
Но, секогаш може подобро. За тоа се залага и професорот Атанас Кочов:
„Она што ни претстои како задача на Универзитетот, е мултидисциплинарниот пристап. Да ја обновиме соработката што постои интерно меѓу единиците, за да одговорат на барањата на современиот свет. На пример, сега има 500-600 програми за прв циклус на УКИМ. Тоа води кон нарушување на квалитетот. На времето имаше универзитетски центар за технички науки, кој даваше услуги на сите технички факултети во основните години. Имаше смер маханизациски возила и машини во земјоделието, во соработка меѓу Машинскиот и Земјоделскиот факултет. Мултидисциплинарната програма мора да ја направиме, затоа што на тој начин ќе го подобриме квалитетот. Многу е значајно, на пример, природните во соработка со техничките науки да дадат успешен придонес во истражувањата за медицинските науки и фармацијата. Реално, УКИМ има најголем број студенти, но ќе ги има и повеќе доколку покажеме дека преку создавање подобри услови навистина се бориме и тежнееме за такво нешто“.
Мотивацијата, смета професорот, е еден од клучните елементи за напредок:
„Потребни се меѓународни акредитации на студиските програми. За тоа, пак, е потребно да се веќе спроведени високи процеси внатре во рамките на единиците или на Универзитетот. Кога тоа ќе се направи, само по себе ќе ве тера уште повеќе да вложувате. Ако имаме соработки меѓу факултетите и заедничка студиска програма, која е меѓународно акредитирана, тоа дополнително ќе не мотивира да се натпреваруваме со колегите од другата страна, со странците“.
Професорот Кочов не се согласува ниту со актуелната состојба, наметната со одлука од 2009 година – професорите од УКИМ да немаат право да предаваат на другите универзитети во државата. Последиците од тоа се очигледни:
„Тоа резултираше со брза продукција на магистри и доктори, водени од неквалитетен кадар во високото образование.. А, ако сакаме да бидеме лидер во државата ние мора да ги научиме помалите од нас универзитети, како треба да се работи и како се постигнува успех и квалитет.Мораме како УКИм да се наметнеме, за да не се случува да најмуваат неквалитете кадар надвор од државата“.
