Аналитика
Во светот каде што еден вирален клип може да вреди повеќе од докторска диплома, Кина реши да ја промени рамнотежата. Новиот закон за инфлуенсери, што стапи на сила на 25 октомври, бара секој што зборува за чувствителни теми како медицина, право, образование или финансии да има формални квалификации во тие области.
Со ова, Администрацијата за сајбер простор на Кина (CAC) воведе еден од најстрогите обиди во светот да ја ограничи дезинформацијата во дигиталниот простор. Инфлуенсерите мора да приложат диплома, сертификат или професионална лиценца, а платформите како Douyin, Weibo и Bilibili се обврзани да ги проверат и архивираат акредитивите. Креаторите ќе мора јасно да наведат дали нивната содржина се базира на научни истражувања или користи елементи генерирани од вештачка интелигенција.
Новиот систем не застанува на инфлуенсерите, платформите имаат должност да ги едуцираат корисниците за нивната сопствена одговорност во споделувањето содржина. Воедно, CAC забрани рекламирање на медицински производи и додатоци во исхраната преправени како едукативни видеа, со цел да се спречат прикриени маркетинг кампањи.
Законот е реакција на зголемените случаи на лажни здравствени совети и финансиски измами на социјалните мрежи. Само во изминатата година, регулаторите забележале пораст на поплаки поврзани со неточни или опасни препораки. Некои креатори промовирале недокажани терапии за хронични болести, други советувале ризични инвестиции без никаква експертиза.
Во земја каде што индустријата на инфлуенсери вреди над 160 милијарди долари, овој потег претставува системска промена. Бројот на следбеници повеќе не е доволен, влијанието мора да се поткрепи со знаење.
Критичарите, сепак, предупредуваат дека оваа регулатива може да ја задуши креативноста и да ја замолчи критиката. Прашањето „кој одлучува што е експертиза?“ станува клучно во општество каде што линијата меѓу информирање и цензура е тенка.
И покрај тоа, ефектите на законот се чувствуваат надвор од Кина. Европските земји веќе разгледуваат слични модели на контрола на содржината. Шпанија, на пример, минатата година воведе сопствен „Закон за инфлуенсери“, со кој бара регистрација и транспарентност во рекламирањето за креатори со повеќе од еден милион следбеници.
Новата кинеска рамка ја менува глобалната дефиниција на влијание. Сè повеќе, инфлуенсерите се третираат не како забавувачи, туку како јавни фигури со професионална одговорност. Дигиталната доверба станува новата валута — и иднината на содржината ќе зависи од тоа кој може да ја докаже.
