Аналитика
Една неодамнешна студија спроведена од Католичкиот универзитет во Аргентина (UCA) откри алармантна статистика, која укажува дека нивото на сиромаштија во Аргентина се искачи на 57,4 отсто, што претставува највисока регистрирана бројка во најмалку две децении.
Извештајот, цитиран од локалните медиуми, ги нагласува економските предизвици со кои се соочува јужноамериканската нација, влошени со девалвацијата на валутата и последователните зголемувања на цените.
„Вистинското наследство на моделот на каста: Шест од секои 10 Аргентинци се сиромашни“, забележа претседателот Хавиер Милеи, либертаријанска личност, изразувајќи вознемиреност поради мрачната реалност нагласена во извештајот.
Коментарите на Милеи го одразуваат растечкото незадоволство кај Аргентинците кои се борат со економските тешкотии и разочарувањето од традиционалните политички структури.
Претседателот Милеи, кој ја презеде функцијата со ветувања за радикални економски реформи, иницираше големи промени насочени кон стабилизирање на економијата, ограничување на хиперинфлацијата и решавање на фискалните дефицити.
Сепак, спроведувањето на политиките, вклучително и девалвација на пезосот од 54 отсто во однос на американскиот долар и намалувањето на субвенциите за енергија и транспорт, предизвикаа нагло зголемување на цените, што значително влијаеше на куповната моќ на Аргентинците.
Како одговор на економските превирања, администрацијата на Милеи ги откри мерките за постигнување фискална рамнотежа, вклучително и зголемување на даноците и елиминација на придобивките за политичките елити, кои тој ги нарекува „каста“.
Овие иницијативи, иако се наменети за решавање на долготрајните економски нерамнотежи, придонесоа за широко распространети социјални немири и засилени финансиски проблеми меѓу ранливите сегменти од населението.
Министерството за економија на Аргентина ги објави своите најнови економски податоци, кои покажуваат буџетски суфицит од 518,41 милијарди пезоси (620,85 милиони американски долари) за јануари – прва позитивна сума од август 2012 година.
Иако овој развој сигнализира потенцијален пресврт, тој е поставен наспроти позадината на зголемените нивоа на сиромаштија, нагласувајќи ја сложеноста на економскиот пејзаж на Аргентина и предизвиците со кои се соочуваат креаторите на политиките во поттикнувањето на инклузивен раст.
И покрај напорите на владата на претседателот Милеи да ја стабилизира економијата, останува загриженоста во врска со долгорочното влијание на мерките за штедење врз ранливите заедници и пошироката социо-економска слика на аргентинското општество.
