Аналитика
Во античкиот град Канес, кој се наоѓаше во денешна Турција, жените се занимаваа со банкарство и инвестираа во трговија. Благодарение на економската независност што ја стекнаа на тој начин, тие се бореа за голем степен на еднаквост, барем во социјалните рамки од тоа време.
Некаде околу 1870 година п.н.е., деловна жена во северен Ирак откри голема финансиска измама. Нејзиното име било Ахаха.
Ахаха инвестираше во меѓународната трговија помеѓу Асура, каде што живееше и градот Канес во денешна Турција. Заедно со други инвеститори, таа вложи сребро во испорака на стоки до Канеш, што се одвиваше во вагони што ги влечеа магариња. Таму, стоките се тргувале за сребро и разликата во вредноста на стоките и транспортот и продажната цена ќе остане за нив, во форма на нето заработка.
Сепак, се чинеше дека Ахаха загубила дел од профитот. Таа се сомневала дека дел од среброто го проневерил нејзиниот брат Бузазу, па му пишала на другиот брат,
Асура-мутапил, барајќи од него информации за цената по која се продавала стоката.
Ова писмо, заедно со 23.000 клинести букви, беше ископано во изминатата деценија во областа на поранешниот Канеш. Во овие документи, археолозите пронашле докази за големите општествени промени што се случувале во тоа време, што исто така им овозможило на жените да се занимаваат со активности што претходно биле резервирани само за мажи. Имено, тие се занимавале со банкарство и она што денес може да се класифицира како инвестициско банкарство.
Повеќето од овие писма датираат од 1.900 до 1.850 година п.н.е., кога асирската трговија се развила многу брзо благодарение на купувањето евтина стока од другите делови на светот и продажбата на истата за злато и сребро во Канеш. Во споменатите писма може да се најдат информации за уште неколку деловни жени од тоа време.
Нивната главна карактеристика било тоа што тие биле во брак и се занимавале со финансиски работи додека нивните сопрузи биле на службени патувања. Тие претежно се занимавале со производство на текстил за препродажба, купување и продавање куќи и инвестирање во трговија. Поради тоа, тие биле помалку зависни од своите сопрузи, затоа што имале свои приходи.
На овој начин, тие исто така обезбедиле почит кон нивните сопрузи, бидејќи тие биле нивни деловни партнери, па постигнале порамноправна позиција со нив. Покрај тоа, тие имале право да поднесат барање за развод ако не биле задоволни со бракот, што било вистинска реткост во тоа време. Во околните држави, на жените честопати им се заканувале со смрт доколку поднесат барање за развод. Сепак, на споменатите деловни жени им било дозволено дури и да го направат она што може да се претстави според предбрачните договори денес, во кое било наведено дека мажите не смеат да имаат повеќе жени покрај нив.
Меѓутоа, од засега непознати причини, трговската активност започнала да опаѓа и со падот на трговијата, населението го напуштило Канеш. Со текот на времето, тој станал град на духови. Илјадници години подоцна биле пронајдени нивните белешки кои сведочеа за подобра позиција на жените отколку во другите делови на светот, барем за тоа време.
Т.Д
