Аналитика
Пишувањето за Мајкрософт и Бил Гејтс му ја донесе Пулицеровата награда. Сега има нова книга и во неа милијардерот-филантроп е претставен во поинакво светло од она на кое сме навикнати да гледаме дека го претставуваат во медиумите.
Книгата на американскиот новинар Тим Шваб се вика: „Проблемот на Бил Гејтс: Пресметајќи се со митот за добрите милијардери“ и во неа Шваб тврди дека наводната трансформација на основачот на Мајкрософт од арогантен технолошки развивач, доколку се погледне одблиску, има сериозни недостатоци.
Шваб, новинар од Вашингтон,бвели дека човекот кој ги отфрли колегите и ривалите за да го поттикне Мајкрософт до доминација, сега им пристапува на глобалните прашања на сличен начин „целосно неодговорен, недемократски и нетранспарентен начин.”
Гејтс еднаш вети дека ќе даде 95% од своето богатство, велејќи: „Немам корист од парите, ова е Божја работа“. Па сепак, Гејтс сега поседува 117 милијарди долари, двојно повеќе отколку кога ја основа фондацијата во 2000 година.
Надоместокот од 67 милијарди долари на Фондацијата Бил и Мелинда Гејтс не го чинеше Гејтс толку колку што изгледаше. До 2022 година, Гејтс и милијардерот инвеститор Ворен Бафет заедно донираа 75 милијарди долари на фондацијата, но со тоа заштедија 37 милијарди долари од даноци.
Фондацијата обезбедува повеќе од 88% од донациите што филантропските фондации ги даваат на Светската здравствена организација, со долари наменети за иницијативи за здравство, образование и земјоделство. Во 2015 година, фондацијата дистрибуираше повеќе помош за глобалното здравје од која било влада и 14 пати повеќе од Велика Британија.
„[Фондацијата е] алатка која Бил Гејтс ја користи за да го унапреди својот поглед на светот“, вели Шваб. „Тој не донира пари колку што купува влијание“.
Авторот вели дека Гејтс е убеден дека знае што е најдобро за светот, раскажувајќи го својот коментар дека „отишол на Харвард да учи од луѓе попаметни од него… и си заминал разочаран“.
Шваб смета дека не е случајно тоа што Фондацијата Гејтс е основана само неколку месеци откако се соочи со обвиненијата од американската влада дека Мајкрософт има „злоупотребувачки монопол“.
Книгата вели дека фондацијата добива повеќе пофалби отколку што заслужува. Нејзиното тврдење дека спасиле 122 милиони деца се заснова на падот на стапката на детска смртност од 1990 година, достигнување за кое организацијата си го припишува само на себеси.
Книгата, исто така, вели дека напорот на Гејтс да го вакцинира секој последен човек против детска парализа доведе до занемарување на поисплатливи мерки за решавање на други болести или здравствени проблеми, како што се туберкулоза, маларија и дифтерија.
Во Пакистан, на 25 милиони луѓе им е потребна интервенција против други тропски болести, а 28 милиони се недоволно исхранети. Сепак, Гејтс ја убеди пакистанската влада да го направи полиото нејзин главен приоритет на сметка на овие други болести, вели Шваб.
Во некои сиромашни земји, фрижидерите на медицинските клиники беа целосно полни со непотребни вакцини против детска парализа и не оставија простор за потенцијално спасоносни вакцини за мали сипаници.
Во 2009 година, седум девојчиња на училишна возраст починаа во Индија за време на тестирање на вакцина против хуман папиломавирус финансирано од Гејтс. Експертите за јавно здравје ја обвинија фондацијата дека ги користи Индијците како „заморчиња“ затоа што не практикувала информирана согласност.
Индиската влада изјави дека вакцината не ги убила девојчињата, но „прашањата продолжија да се појавуваат кога беше објавено дека не биле извршени обдукција“, напиша Шваб.
„Наводните етички погрешни чекори во студијата финансирана од Гејтс предизвикаа голема реакција“ и поттикнаа индиска парламентарна студија која заклучи дека тестирањето на вакцината е „еклатантно кршење… на сите регулаторни и етички норми“, објасни Шваб.
Фондацијата Гејтс ги оцени овие наоди како „дезинформации“, додека организацијата што го спроведе судењето со пари на Гејтс рече дека таквите обвинувања се „неточни во многу детали“.
Во меѓувреме, Гејтс постојано ја поддржуваше заштитата на патентите што ја поседуваат мултинационалните компании, вклучувајќи ги „Фајзер“ и „Мерк“, иако тоа ќе ја одржи цената на лековите и вакцините превисоки за многу од најсиромашните луѓе во светот.
„Бил Гејтс не беше толку „спасител за сиромашните“ колку што беше за себе“, пишува Шваб.
Шваб вели дека добротворните организации се воздржуваат од критикување на Гејтс за да не страдаат од „Бил Чил“ (“Bill Chill”) и да не останат без парите од фондацијата Гејтс. Медиумите, исто така, ги потценуваат неуспесите на Гејтс бидејќи Гејтс платил стотици милиони долари на медиумски организации, вклучувајќи ги Гардијан, Би-Би-Си и Фајненшл Тајмс, за да пишуваат на теми поврзани со работата на фондацијата.
„Целта на вашата истрага, генерално кажано, не треба да биде и вашиот финансиер“, пишува Шваб.
Во одбрана на Гејтс, Дејли Мејл навистина објави статија за книгата на Шваб. Портпаролот на Гејтс изјави за Мејл: „Тврдењата во книгата се засноваат на погрешни и погрешни толкувања на работата на Бил. Бил е посветен на решавање на најтешките предизвици во светот“.
„Преку неговата фондација, Бил се обврза да го донира поголемиот дел од своето богатство на општеството и ги посветува своите ресурси на проекти кои имаат најголем потенцијал за подобрување и спасување животи“.
