На краток рок, доларот ќе продолжи да зајакнува, бидејќи невидениот спој на домашни и странски сили го турка нагоре. Трговците со девизи се фокусирани на тоа Доналд Трамп да воведе царини при неговото враќање во Белата куќа. Неговата последна експлозија на неговиот канал на социјалните медиуми Truth Social сугерира планови за царини од 25 отсто на увозот од Канада и Мексико и дополнителни 10 отсто за Кина, се вели во анализата на професорот од универзитетот Беркли во Калифорнија, Бари Ајхенгрин за весникот Фајненшел Тајмс.
Овие нови даноци ќе ги префрлат трошоците на американските потрошувачи од сега поскапите странски стоки. Со оглед на рекордно ниската невработеност и ограничениот капацитет на американското производство да го прошири производството, нешто ќе мора да се даде. Имено, доларот ќе мора да порасне за да префрли дел од тие трошоци назад кон увозот, кој е во поеластична понуда.
Покрај тоа, продолжувањето на даночните намалувања на Трамп донесени во неговата прва администрација како што се стремат републиканците во Конгресот, а потоа додавањето уште повеќе даночни намалувања на бакшишите, плаќањата за социјално осигурување и којзнае што друго само ќе ги зголеми трошењата на САД уште повеќе. Имајќи предвид дека американските домаќинства несразмерно консумираат домашно произведени стоки, ова ќе ја влоши почетната вишок побарувачка за американски производи.
Ќе биде потребна уште поголема апрецијација на доларот за да се префрли дел од тие трошоци кон странските резерви.
Назначениот секретар за финансии, Скот Бесент, можеби е урамнотежен буџетски човек, а неговиот тим за намалување на трошоците – Илон Маск и Вивек Рамасвами – имаат високи амбиции. Но, ако последните децении нè научија на едно, тоа е дека намалувањето на даноците е полесно отколку намалувањето на трошоците. Однесувањето на доларот е јасен сигнал дека инвеститорите очекуваат зголемување на буџетскиот дефицит.
Централните банки, се разбира, нема да направат ништо за да го ублажат растот на доларот – напротив. Тарифите што ги зголемуваат цените на увозот во САД ќе бидат инфлаторни. Дури и ако еднократното зголемување на тарифните стапки води само до еднократно зголемување на цените, Федералните резерви дознаа дека домаќинствата не ги сакаат еднократните зголемувања на цените исто како и тековната инфлација.
Откако ја научија оваа осудувачка лекција, централната банка ќе реагира посилно на следниот излив на инфлација отколку во 2021-2022 година. Ќе има тензии со новата администрација, без сомнение, со тоа што Трамп и Бесент ќе бидат критичари на ФЕД. Но, Џеј Пауел и колегите веројатно нема да бидат одвратени од намерата.
Европската централна банка и Народната банка на Кина, во меѓувреме, ќе бидат многу среќни да видат пад на нивните валути.Европската економија е во тешка состојба, а на Европа и недостасува политичка волја да и даде фискална поддршка. ЕЦБ, не за прв пат, е единствената игра во градот. Еврото во паритет во однос на доларот сега е јасно на картите.
Во меѓувреме, добрата положба во домот на кинеската влада на Кси Џинпинг се заснова на нејзината способност да ги погоди, или барем да дојде на голема далечина од, нејзините цели за раст.Со тоа што Трамп ја ограничува не само американско-кинеската трговија, туку и кинеските производи собрани и пренесени низ земји како Малезија и Виетнам, ударот врз кинескиот раст ќе биде значителен.
Секако, нагло пониското ренминби ќе ја наруши довербата на кинеските потрошувачи и ќе предизвика агресивна акција од лутиот американски претседател. Но, еден ренминби кој паѓа за ограничен износ, да речеме за 10 отсто во однос на доларот, со што ќе го зголеми кинескиот извоз на други пазари, може да биде токму она што би го посакал Кси.
Сепак, на среден рок, доларот веројатно ќе ги врати овие краткорочни добивки, а потоа и нешто плус. Настрана тарифите и даночната политика, јачината на доларот се потпира на силата на американската економија, која постојано ги надминуваше Европа и другите делови од светот. Тарифите за увезените инпути, кои ќе нанесат негативен шок за снабдување на американското производство, се некомпатибилни со таа сила.
Покрај тоа, повисоките каматни стапки што ги усвои ФЕД за да ја намали инфлацијата нема да бидат поволни за инвестиции. Нема да се елиминираат ниту инвестициските субвенции и даночни кредити од Законот за чипови, Законот за намалување на инфлацијата и другите иницијативи од времето на Бајден. Ништо од ова нема да биде добро за растот.
Пред се, знаеме дека неизвесноста на економската политика има силен негативен ефект врз инвестициите. А Трамп е машина за несигурност.
Во одреден момент, трговците со девизи ќе се придржуваат кон овој факт. Значи, јасно е дека краткорочните и долгорочните изгледи на доларот се спротивставени. Клучот за успешно инвестирање и прогнозирање е идентификување на пресвртната точка. Ќе беше добро ако јас – но и пазарите – би можеле да понудиме повеќе совети за тоа, заклучува Ајхенгрин.