Аналитика
Првиот американски комерцијален подморски центар за податоци треба да го допре морското дно на Тихиот океан до крајот на оваа година. „Jules Verne Pod“ („Капсулата на Жил Верн“) е планирано да се инсталира во близина на Порт Анџелес, на северозападното крајбрежје на Соединетите Американски Држави и може да направи револуција во начинот на работа на серверите.
Подлогата, која е слична по големина на контејнер за транспорт од 6 метри, ќе собере 800 сервери и ќе биде нешто повеќе од девет метри под вода. Иновацијата има за цел да ги намали емисиите на јаглерод за 40 отсто. „Ние сме еколошки свесни и целосно ги користиме можностите за одржливост, вклучително и производство на енергија, градежни методи и материјали“, вели Макси Рејнолдс основач на Subsea Cloud компанијата што ги прави капсулите.
Во февруари, Subsea Cloud рече дека нивните први 10 капсули ќе имаат за цел да надоместат повеќе од 7.683 тони CO2 во споредба со еквивалентен копнен центар со намалување на потребата за електрично ладење. Во тоа време, Subsea рече дека нивните центри за податоци ќе бидат насочени кон здравството, финансиите и војската во САД.
ПОДМОРСКИ ДАТА-ЦЕНТРИ
Центрите за податоци се користат за централизација на операциите на споделената информатичка технологија (ИТ) и се од суштинско значење за водењето на нашиот секојдневен живот; Cloud, Google и Meta имаат центри за податоци што ги користат за да ги водат своите производи. Центрите за податоци моментално се изградени на копно, понекогаш во рурални области далеку од големите населени области.
Жил Верн Под доаѓа по претходен владин проект на Subsea и ќе биде проследен со подножјето Njord01 во Мексиканскиот залив и подот Мананан во Северното Море.
Длабочината на која ќе бидат сместени капсулите во Мексиканскиот Залив најверојатно ќе биде околу 250 метри, додека длабочината на Северното Море ќе биде околу 200 метри.
Центар за податоци за морското дно, исто така, планира кинеската компанија Хајлендер во близина на крајбрежниот град Санја, на островот Хаинан. Subsea вели дека центрите за податоци на морското дно чинат 90 отсто помалку за да се направат во споредба со операциите на копно. „Заштедите се резултат на помалата сметка за материјали, помалку сложеност во однос на распоредувањето и одржувањето, исто така“, рече Рејнолдс. „Комплексно и скапо е да се постави инфраструктура во метрополите, а всушност и во руралните области. Има права на земјиште и дозволи за разгледување, а работната сила е побавна и може да биде поскапа“.
Рејнолдс вели дека инсталирањето и закопувањето на подморскиот кабел трае околу 18 минути и чини околу 1.700 евра за секоја милја (1,6 км) кабел. На копно, тоа ќе трае околу 14 дена и ќе чини околу 165.000 евра по милја.
Изводливоста на подводното складирање на податоци беше докажана од Microsoft во 2020 година. Во 2018 година, софтверскиот гигант го лансираше „Проектот Натик“, фрлајќи центар за податоци со 855 сервери на морското дно кај Оркни, архипелаг на североисточниот брег на Шкотска. Две години подоцна, центарот откри дека само осум сервери се исклучени, кога просекот на копно во истата временска рамка би бил 64.
ПОБРЗ ИНТЕРНЕТ
Освен што ги намалуваат трошоците и нивното влијание врз животната средина, подводните центри за податоци би можеле да обезбедат и побрза интернет конекција. Subsea тврди дека доцнењето – или доцнењето на податоците – може да се намали до 98 проценти со неговите подводни капсули. „Доцнењето е нуспроизвод на растојанието, така што колку подалеку овие центри за податоци се оддалечуваат од метрополитенските области, толку повеќе се воведува“, рече Рејнолдс.
Околу 40 отсто од светското население живее на 100 километри од брегот, а во големите урбани крајбрежни центри како Лос Анџелес, Шангај и Истанбул, инсталацијата на центрите за податоци на Subsea може значително да го подобри начинот на кој луѓето ги користат нивните уреди.
Сигналите се движат со брзина од 200 км/милисекунда, а просечниот центар за податоци е оддалечен 400 км од корисникот на интернет, што значи дека за кружен пат се потребни 40 милисекунди. Ова може да се намали до 20 пати до 2 милисекунди со капсулите на Subsea поради намаленото растојание. „Моите конкуренти се неефикасните, непотребни центри за податоци кои создаваат долготрајни деловни, еколошки и општествени проблеми од денот на нивното градење“, рече Рејнолдс.
