Аналитика
Во 2018 година, 15,3 проценти од вработените во Европската унија припаѓаа на групата со ниски примања (т.е. тие заработија две третини или помалку од просечната бруто плата во нивната земја) во споредба со 16,4 проценти од нив во 2014 година. .
Во Оваа група припаѓаат 18,2 проценти од жените во 2018 година, во споредба со 12,5 проценти од вработените мажи. Во 2014 година, 19,9 проценти од жените и 13,2 проценти од мажите биле со ниски плати
Уделот на најниско платените значително се разликуваше меѓу земјите-членки на ЕУ во 2018 година, пишува Евростат. Нивното најголемо учество е забележано во Летонија (23,5 проценти), следена од Литванија (22,3 проценти), Естонија (22,0 проценти), Полска (21,9 проценти) и Бугарија (21,4 проценти).
Спротивно на тоа, помалку од 10 проценти од вработените со ниски плати биле во Шведска (3,6 проценти), Португалија (4,0 проценти), Финска (5,0 проценти), Италија (8,5 проценти) и Франција (8, 6 проценти) и Данска (8,7 проценти).
Во однос на распределбата по возрасни групи, работниците со ниски примања сочинуваат повеќе од една четвртина (26,3 проценти) од работниците на возраст под 30 години. Уделот на ниско платените во постарите возрасни групи беше многу помал, со 13,9 проценти во возрасна група од 50 години и постари и 12,6 проценти во возрасна група од 30 до 49 години.
Колку е пониско нивото на образование на една личност, толку е поголема веројатноста да бидат платени ниско. Повеќе од една четвртина (27,1 процент) од вработените во ЕУ со ниско ниво на образование биле ниско платени лица.
Помалку вработени со средно образование имаат ниски плати (18,0 проценти од вработените), додека оние со ниски плати учествуваат со само 4,6 проценти од вработените со високо образование.
За вработените чиј договор за вработување бил ограничен, 28,1 процент биле слабо платени, наспроти 12,8 проценти од оние со договор на неопределено време.
Во 2018 година, учеството на вработените со ниски плати во ЕУ беше најголемо (39,0 проценти) во секторот туризам и храна, проследено со 33,3 проценти во административни и услужни дејности во кои има многу работници со договори на определено време.
