Аналитика
Барањето на американскиот претседател Доналд Трамп за воведување царини од 100% врз Кина најверојатно нема да добие поддршка од земјите членки на Европската Унија.
Иако САД вршат притисок за поголема координација со Европа околу санкциите кон Москва, Брисел останува воздржан во однос на воведувањето на троцифрени царини врз Кина.
Трамп викендов јавно ја претстави својата иницијатива преку објава на социјалните мрежи, барајќи европските сојузници да воведат „моќни царини“ од 50 до 100 проценти врз Кина и итно да прекинат со купување руска нафта. Според него, ваквиот чекор би бил од „огромна помош“ за ставање крај на „смртоносната, но смешна војна“ во Украина.
„Кина има силна контрола врз Русија, а овие моќни царини ќе ја скршат таа контрола“, напиша Трамп во своето таканаречено „писмо“.
Економските аналитичари предупредија дека ваквите драстични мерки би предизвикале нарушување на европските индустрии и дополнително би ја поттикнале инфлацијата. Тие предупредуваат и на можни одмазднички тарифи од Кина, што би ја засилило опасноста од нова, целосна царинска војна.
Времето на барањето беше впечатливо: дојде во услови на растечки напори за координација меѓу двете страни на Атлантикот за интензивирање на економскиот притисок врз Кремљ и принудување на претседателот Владимир Путин да седне на преговарачка маса.
ЗАВИСНИ ОД ТРГОВИЈАТА СО КИНА
И покрај геополитичките тензии, трговијата меѓу Кина и земјите од НАТО останува значајна. Кина е клучен трговски партнер за многу европски економии – од извоз на машини и суровини, до увоз на електроника, текстил и производи за широка потрошувачка.
Најголемите партнери на Кина во рамки на НАТО се Германија, Велика Британија, Канада, Франција и Италија.
Според World Economics, вкупниот БДП на НАТО во 2024 година изнесувал 65,6 трилиони долари, додека кинеската економија достигнала 18,7 трилиони долари, според податоци на Светската банка.
Минатата недела, американскиот секретар за финансии Скот Бесент се сретна со претставникот за санкции на Европската Унија, Дејвид О’Саливан, во Вашингтон, а американскиот секретар за енергија Крис Рајт се сретна со високата претставничка Каја Калас и комесарот за енергија Ден Јергенсен во Брисел. Во петокот, министрите за финансии на Г7 одржаа телефонски разговор фокусиран на санкциите.
Но, пораката на Трамп ги разби надежите дека наскоро може да се појави нов заеднички фронт.
Иако Брисел изрази подготвеност да го забрза постепеното укинување на руските фосилни горива, тој доста решително се спротивстави на барањето за троцифрени тарифи.
„Сите нови мерки во 19-тиот пакет санкции ќе бидат во согласност со правилата и процедурите на ЕУ, особено со принципот дека санкциите не се применуваат екстратериторијално“, изјави портпарол на Европската комисија.
Дипломатите, пак, приватно беа уште појасни: „Нема шанси“.
Аналитичарите потсетуваат дека на ЕУ ѝ недостасува политички консензус за да спроведе таква невидена, радикална офанзива против Кина, еден од нејзините најголеми трговски партнери.
Иако земјите-членки во последните години го заострија својот став кон Пекинг, фрустрирани од индустрискиот прекумерен капацитет, дискриминаторските прописи и манипулацијата со информациите, тие никогаш не се најдоа на иста страна.
Поделбите излегоа на виделина во 2024 година кога Брисел предложи царини за електрични возила произведени во Кина за да се компензираат ефектите од субвенциите. Царините, кои се движеа од 7,8% до 35,3%, се сметаа за лакмус тест на агендата за „намалување на ризикот“ на Урсула фон дер Лајен.
На денот на конечната одлука, 10 земји гласаа за мерките, 12 се воздржаа, а пет, вклучувајќи ја и Германија, гласаа против.
ГРАЃАНИТЕ ВО 2024 ГОДИНА ВЛОЖУВАЛЕ МНОГУ ПАРИ, но каде ‒ во среќата или во иднината?
