Аналитика
Научниците кои истражуваат слики и податоци од роверот Perseverance (Истрајност) на Марс, пронајдоа докази за органски молекули во кратерот Језеро на црвената планета, што потенцијално обезбедува докази за јаглеродните циклуси на планетата и нејзината способност да биде домаќин на живот.
Откритието во никој случај не е потврда дека некогаш постоел живот на Марс, туку е знак дека некогаш постоеле услови неопходни за живот каков што го знаеме. Роверот Персеверанс истражува многу аспекти на четвртата планета од Сонцето, но главен меѓу нив е дали Марс бил домаќин на живот во своето античко минато или не.
Истражувачите пронајдоа сигнали за органски молекули во сите десет цели на Персеверанс испитани со својот SHERLOC инструмент (што е кратенка за инструментите Скенирање на животните средини со Раман и Луминисценција за органски и хемикалии). Неодамнешното истражување на тимот што ги опишува органско-минералните асоцијации околу Језеро, беше објавено денес во Nature.
Персеверанс шета по западниот крај на кратерот Језеро откако слета на Марс во февруари 2021 година. Оттогаш, роверот на НАСА собрал голем број примероци од карпи кои, доколку се биде во ред, би требало да бидат донесени на Земјата на почетокот на 2030-тите.
Но, мисијата на Персевераанс не е само собирање карпи. Научниците користат камери на роверот за да го проучуваат теренот на Марс. Прекрасните погледи на околината на роверот нудат докази за тоа каде некогаш течеле турбулентни реки на сега веќе сувата планета, додека снимките одблиску од камерата SHERLOC на Perseverance нудат нови сознанија за хемијата на марсовската карпа.
„Нашите резултати ги поддржуваат набљудувањата од претходните роботски мисии на Марс дека Црвената планета некогаш била богата со органски материјал, соединенија направени првенствено од јаглерод и водород, и дека дел од тој органски материјал сè уште може да се открие милијарди години подоцна“, се вели во студијата чијшто автор е Џозеф Разел Холис, астробиолог во лабораторијата за млазен погон на НАСА и Природонаучниот музеј во Лондон. „Секое откривање, секое набљудување ни дава малку повеќе информации што нè доближуваат до разбирање на историјата на Марс и дали тој можел да поддржува живот во минатото“.
Покрај фотографирањето, инструментот SHERLOC на Perseverance користи Раман и флуоресцентна спектроскопија, два начини за откривање на молекуларниот состав на карпата на Марс и начинот на кој тие молекули и минерали се распоредени низ површината на карпата. Покрај обезбедувањето научни податоци, овие анализи не ја оштетуваат карпата за време на процесот на скенирање. Тоа е особено корисно за роверот кој се обидува да ги испрати своите примероци од карпи на Земјата во следната деценија.
Ако навистина постоел живот во кратерот Језеро, научниците мислат дека има добри шанси тој да ја населувал делта на реката на западниот раб на кратерот. Тоа е затоа што најстарите знаци на живот на Земјата, фосилизирани микробни душеци стари 3,5 милијарди години наречени строматолити, се појавуваат во слични плитки води. Со вода што течела во Језеро најмалку милион години и органски молекули кои седат на подводниот под на кратерот, имало прилично погодна средина за живот каков што го знаеме.
Неодамнешните цели што ги прегледа ШЕРЛОК беа забележани во Мааз и Сеитах, две формации на подот на Језеро. Тимот не беше во можност точно да го одреди датумот на молекулите што ги пронашле, но Холис смета дека „некои од потписите што ги откриваме во согласност со органските материи се поврзани со минерали кои биле формирани со промена од вода пред 3-4 милијарди години“. Резултатите сугерираат дека на Марс можеби бил во функција покомплексен геохемиски процес отколку што сугерираа претходните податоци, и дека имало барем некои градежни блокови за живот.
Како што Абигејл Олвуд, астробиолог, геолог и главен истражувач на инструментот PIXL на Perseverance, изјави за Gizmodo во 2021 година: „Треба да имате неколку скали на набљудување кои сите треба да се сортираат заедно за да се формира еден вид сложена таписерија, од што ја формира интерпретацијата на „овие работи мора да биле биолошки, во извесна смисла“.
Ерго, неодамнешната потврда за органски молекули во кратерот Језеро е само уште еден доказ кој додава масло на огнот на можното. Но, фактот дека тие беа таму ја прави таа можност…повозможна, ако не и веродостојна. „Како планетарни научници и астробиолози, ние сме многу внимателни со изнесувањето на тврдењата – тврдењето дека животот е извор на органски материи или можни биопотписи е „хипотеза во последно средство“, рече Холис, „што значи дека прво ќе треба да отфрлиме какви било не-биолошки извори“.
„Ние сме заинтригирани од овие сигнали, бидејќи тие би можеле да бидат органски и би укажале на можноста дека градежните блокови на животот би можеле да бидат присутни долго време на површината на Марс, на повеќе од едно место“, додаде тој. „Ќе треба да ги вратиме овие примероци на Земјата за дефинитивно да го потврдиме присуството, типот и минералните асоцијации на органски молекули пред да можеме да размислиме дали тие се конкретни докази за минат живот“.
Така да, лошата вест е дека можеби ќе треба да чекаме мисијата Mars Sample Return (MSR) да се симне од земјата и да се врати на Земјата пред да имаме поконкретна идеја за тоа што може-или-можеби-не се случило. постоење во кратерот Језеро. Но, добрата вест е дека има шанса.
