Аналитика
Илјадници протечени документи откриваат како транспортниот гигант Uber им се додворувал на врвните политичари и колку далеку отишол за да ја избегне правдата. Тие детално ја опишуваат обемната помош што Убер ја доби од лидерите како Емануел Макрон и поранешната еврокомесарка Нели Крос. Тие, исто така, покажуваат како поранешниот шеф на такси-фирмата лично наредил да се спречи полицијата да пристапи до компјутерите.
Uber вели дека неговото „минато однесување не било во согласност со сегашните вредности“ и дека денес е „поинаква компанија“.
ЛОБИРАЊА, ПРИЈАТЕЛИ-ПОЛИТИЧАРИ, СЕКС-СКАНДАЛИ И НАСИЛСТВО
Убер-датотеките се збирка од повеќе од 124.000 записи, вклучувајќи 83.000 е-пошта и 1.000 други датотеки што вклучуваат разговори, кои се протегаат од 2013 до 2017 година. Тие беа објавени на Гардијан и споделени со Меѓународниот конзорциум на истражувачки новинари и голем број медиумски организации, вклучително и БиБиСи Панорама. Тие откриваат, за прв пат, како напорите за лобирање и односи со јавноста од 90 милиони долари годишно регрутирале пријателски политичари да помогнат во нејзината кампања за нарушување на европската такси индустрија.
Протечените интерни комуникации откриваат како гигантот Uber го искористил насилството врз своите возачи за да го поттикне јавното мислење, а понекогаш и ги прекршувал законите, додека компанијата се борела против таксистите и регулаторите во нејзината брза експанзија во градовите ширум светот.
Откако четворица возачи на Uber беа нападнати во 2015 година од таксисти во Холандија – протестирајќи против употребата на непрофесионални возачи од страна на Uber со образложение дека тоа е нелегално – генералниот директор на компанијата во Белгија, Ниек Ван Леувен, очигледно им напиша на Каланик и другите: „Ние го задржуваме наративот за насилство кое трае неколку дена, пред да го понудиме решението“.
Со продолжување на наративот на насилството, извршните директори се надеваа дека ќе извршат притисок врз политичарите да размислат за ова прашање и да го поттикнат публицитетот во корист на Uber. „Одлична работа. Ова е токму она што го сакавме и тајмингот е совршен“, напиша шефот за јавна политика на Uber за Европа, Блискиот Исток и Африка, Марк Мекган, по инцидентите. Разговарајќи за нападот на таксистите врз еден од нејзините автомобили во Белгија, лобистот на компанијата Кристијан Самоилович напиша: „Треба да го искористиме ова во наша корист“.
Uber Files на Гардијан, исто така, откри дека францускиот претседател Емануел Макрон, тогашниот министер за финансии на Франција, му помогнал на Uber да пристапи до францускиот кабинет – и дека американскиот претседател Бајден, тогашен потпретседател, го сменил говорот за да се однесува поповолно за компанијата по состанокот со Каланик во 2016 година.
Во соопштението објавено во неделата, портпаролот на Каланик ги негираше наводите дека Uber дејствувал незаконски.
Убер призна дека нејзините „грешки“ под Каланик „кулминираа со едно од најозлогласените пресметки во историјата на корпоративна Америка“, но дека компанијата се промени откако го собори својот основач и го ангажираше новиот извршен директор Дара Косрошахи во 2017 година.
Но, компанијата продолжи да се бори со контроверзии: само минатиот месец, таа сподели извештај во кој се каталогизираат речиси 4.000 пријави за сексуален напад во нејзините возења во 2019-2020 година, што беше пад во однос на претходните години.
Документите, исто така, покажуваат како поранешната комесарка за дигитална ЕУ, Нели Крос, една од највисоките функционери на Брисел, била во преговори да се приклучи на Убер пред да ѝ заврши мандатот – а потоа тајно лобирала за фирмата, со потенцијално прекршување на етичките правила на ЕУ. Во тоа време, Uber не беше само една од најбрзо растечките компании во светот – таа беше една од најконтроверзните, оптоварена со судски случаи, обвинувања за сексуално вознемирување и скандали со прекршување на податоци.
На крајот на акционерите им беше доста, а Тревис Каланик беше принуден да го напушти во 2017 година.
Убер вели дека неговата замена, Дара Косрошахи, имала „задача да го трансформира секој аспект од тоа како функционира Uber“ и дека „инсталирала ригорозни контроли и усогласеност неопходни за да работи како јавна компанија“.
И МАКРОН ВМЕШАН
Париз беше сцена на првото европско лансирање на Uber и наиде на силен отпор од такси индустријата, што кулминираше со насилни протести на улиците.
Во август 2014 година, амбициозен поранешен банкар по име Емануел Макрон штотуку беше назначен за министер за економија. Тој го гледаше Uber како извор на раст и многу му требаше нови работни места и сакаше да помогне.
Истиот октомври, тој одржа состанок со г-дин Каланик и други директори и лобисти, што го означи почетокот на долгиот – но малку објавен – ангажман како бранител на интересите на контроверзната фирма во владата.
Лобистот на Uber, Марк Мекган, го опиша состанокот како „спектакуларен. Како што никогаш не сум видел“, покажуваат датотеките. „Наскоро ќе танцуваме“, додаде тој.
Емануел и „Тревис набрзо беа на ТИ и се сретнаа најмалку четири пати, покажуваат досиејата – во Париз и на конференцијата на Светскиот економски форум во Давос, Швајцарија. Претходно беше објавено само средбата во Давос. Во еден момент Uber му напиша на Макрон велејќи дека е „исклучително благодарен“. „Отвореноста и добредојде што ги добиваме се невообичаени во односите меѓу владата и индустријата.
Француските таксисти беа особено бесни од лансирањето на UberPop во 2014 година – услуга која им дозволуваше на нелиценцираните возачи да нудат возења, по многу пониски цени.Судовите и парламентот го забранија, но Uber ја одржуваше услугата во функција бидејќи го оспоруваше законот.
Г-дин Макрон не мислеше дека има иднина за UberPop, но тој се согласи да работи со компанијата за да ги преработи француските закони кои ги регулираат нејзините други услуги. „Uber ќе обезбеди преглед за регулаторна рамка за споделување на возењето. Ќе ги поврземе нашите соодветни тимови за да почнат да работат на изводлив предлог што може да стане формална рамка во Франција“, се вели во е-поштата од Тревис Каланик до г-дин Макрон.
