Аналитика
Производителот на батерии за електрични возила Northvolt поднесе барање за банкрот во Шведска. Компанијата во соопштението рече дека се соочила со „сложени предизвици“ во последниве месеци, вклучително и зголемувањето на каматните стапки, нарушување на синџирот на снабдување предизвикано од геополитичка нестабилност и промени во побарувачката на пазарот.
Дополнителен фактор беа „значајните внатрешни предизвици во неговото зголемување на производството“. Ова е поврзано со техничките тешкотии со кои се соочи компанијата кога се обидуваше да произведува батерии во поголем обем. Се вели дека некои од нив се очекувани, бидејќи производството на батерии е „многу сложена индустрија“, а други не, пишува Глобал Констракшн Вју.
Примарната постројка на Нортволт, Ет во Скелефтеа во близина на Арктичкиот круг, имаше максимален капацитет од 16 GWh, но произведуваше помалку од 1 GWh.
И покрај поддршката за ликвидност од нејзините заемодавачи и клиенти, компанијата не беше во можност да ги исполни своите финансиски барања. Сега „ќе ги следи сите реални опции за да добие финансии за да продолжи да работи за време на шведскиот процес на банкрот“.
Колапсот следи по бурните 10 години во кои компанијата беше основана од двајца поранешни директори на Тесла, а четири години подоцна доби заем од 5 милијарди долари од Европската инвестициска банка, Нордиската инвестициска банка и 23 други заемодавци.
Нортволт привлече и капитални инвеститори: Фолксваген зеде 21 отсто од акциите, Голдман Сакс 19 отсто, а БМВ и осигурителната група Фолксам зазедоа помал број на акции.
Овие финансии ѝ овозможија на компанијата да започне програма за проширување наменета да создаде европски конкурент на кинеските и корејските компании кои доминираат во секторот.
Поконкретно, целта беше да се освои 25% од европскиот пазар до 2030 година, цел што се чинеше дека е остварлива, имајќи предвид дека компанијата резервирала нарачки од 55 милијарди долари.
Првата гигафабрика, Ет („една“ на шведски) беше изградена во Скелефтеа, на Арктичкиот круг, а требаше да следат уште три: фабриката Ново требаше да биде поставена во близина на Гетеборг, Нортволт Сикс во близина на Монтреал и Нортволт Дреј во близина на Берлин. Заедно, тие имаа инвестициска вредност од 12,6 милијарди евра.
Сепак, Skellefteå се бореше да ги реши своите производствени проблеми и почна да се потпира на увозот на кинески катоден материјал и кинески машини, што често бара кинески персонал да управува со него.
Европската тинк-тенк Бригел, во извештајот за неуспехот на Нортволт, забележува дека нејзината приказна ги истакнува „системските ранливости“ за европските индустрии за чиста технологија. Ова е особено загрижувачко со оглед на надежите на Европа дека овој сектор ќе стане важен извор на економски раст.
Слабостите го вклучуваат постојаното потпирање на странски добавувачи за критични влезови, предизвикот за управување со брзото зголемување на капацитетот и тешкотијата да се натпреварува со високоефикасни азиски компании.
Сепак, се додава дека Нортволт не е единствениот играч во Европа во секторот на батерии. Други играчи кои Европа може да ги поддржи се Веркор, сојузник со Рено; ACC, поддржан од Stellantis; и PowerCo, поддржани од Volkswagen и кинески Gotion.
Бригел вели дека целта на европската политика сега треба да биде да се спречи бранот песимизам што се провлекува низ европскиот синџир на снабдување со батерии „да го попречи колективниот европски моментум на чиста технологија во критичен момент“.
