Аналитика
Невработеноста во Македонија продолжува да се намалува и во второто тримесечје од 2025 година, покажуваат најновите податоци на Државниот завод за статистика. Стапката на невработеност е сведена на 11,5 проценти, што претставува најниско ниво во последната година. Во споредба со првото тримесечје од 2025 година, бројот на невработени лица е намален за 1,3 проценти, а во споредба со истиот период минатата година намалувањето изнесува дури 7,2 проценти.
Според официјалните бројки, во земјава како активно население се евидентирани 792.746 лица, од кои 701.369 се вработени, а 91.377 се невработени. Половата структура и понатаму покажува значајни разлики: од вкупниот број невработени, две третини се мажи (65,5 проценти), додека жените сочинуваат 34,5 проценти. И кај вработените поголем удел имаат мажите – 57,2 проценти, наспроти 42,8 проценти жени.
Во споредба со претходните квартали, трендот е јасен. Во првото тримесечје од 2025 година стапката на невработеност изнесуваше 11,7 проценти, додека на крајот на 2024 година беше 11,9 проценти. Тоа значи дека во изминатава половина година е забележан постепен пад, со речиси постојан број на активно население. Во второто тримесечје од 2024 година, пак, стапката на невработеност беше 12,5 проценти, што значи дека за една година бројот на невработени лица е намален за повеќе од седум илјади.
Иако невработеноста се намалува, бројот на вработени лица во второто тримесечје од годинава бележи мало опаѓање од 0,1 процент во однос на претходниот квартал. Но, забележливо е зголемување на неформалната вработеност. Таа сега опфаќа 98.095 лица, што е за 8,5 проценти повеќе од првото тримесечје. Повеќе од половина од неформално вработените (51,4 проценти) се во секторот земјоделство, шумарство и рибарство, а значителен дел – 17,1 процент – во градежништвото.
Овие податоци ја отсликуваат двојната реалност на македонскиот пазар на труд. Од една страна, официјалните бројки за невработеност се охрабрувачки и покажуваат постепено подобрување. Од друга страна, растот на неформалната економија отвора сериозни прашања за стабилноста и квалитетот на работните места. Неформално вработените често остануваат без социјална заштита, здравствено осигурување и пензиски придонеси, што на долг рок го слабее системот и ја зголемува несигурноста на работната сила.
Дополнителен предизвик останува и родовата нееднаквост. Иако учеството на жените во вработеноста е значајно, тие и натаму се помалку застапени од мажите. Истовремено, жените се помалку бројни и во групата на невработените, што укажува на тоа дека голем дел од нив воопшто не влегуваат во активното население, туку остануваат во категоријата на неактивни.
