Долго обвиткано во мистерија и кое две децении се веруваше дека е изгубено, легендарното Зимско јајце Фаберже повторно се појави – и ги сруши очекувањата на аукција на Кристи, продадено за 22,9 милиони фунти (30,2 милиони долари).
Од 50-те царски јајца Фаберже што беа направени за последните две царици на Русија, 44 постојат, а само шест се во приватни колекции. Едно од нив е Зимското јајце, купено пред 23 години на аукција на Кристи во Њујорк за 9,6 милиони долари, од катарски принц, а денес е продадено за 22.895.000 фунти (30.200.000 долари) на аукција на Кристи во Лондон.
ДИНАСТИЈА РОМАНОВИ И СТРАСТА КОН ЈАЈЦАТА ФАБЕРЖЕ
Зимското јајце Фаберже се наоѓа на врвот од 44-те преживеани царски јајца, од кои првото е нарачано од рускиот император, царот Александар III, во 1885 година, како велигденски подарок за неговата сопруга, царицата Марија Феодоровна, стои во приказната за легендарната скапоценост, која ја објави спацијализираното списание Натурал Дајмондс, во чест на аукцијата на Зимското јајце Фаберже.
Царицата, се вели, била воодушевена од прекрасното бело емајлирано јајце со златна внатрешност што криела мала златна кокошка внатре, така што императорот ја продолжил традицијата секоја година сè до неговата смрт девет години подоцна. Фаберже, кој дотогаш бил царски златар, добил целосна слобода да создава што и да смета за соодветно, чии дизајни станувале сè посложени. Единствениот услов бил секое јајце да содржи „изненадување“.
Кога нивниот син и наследник, принцот Николај, станал император, тој ја удвоил нарачката – едно за неговата мајка, вдовица, а другото за љубовта на неговиот живот, царицата Александра, и обичајот продолжил, освен во 1904 и 1906 година поради Руско-јапонската војна, до 1916 година; иако две биле започнати во 1917 година, но никогаш не биле завршени поради Револуцијата.
Ова извонредно јајце украсено со дијаманти е едно од двете царски јајца дизајнирани од Алма Пил, внука на мајсторот на Фаберже, Август Холмстром. Киран Мекарти, светски познат експерт за Фаберже, открил дека ова јајце е кулминација на совршенството извлечено од серија скапоцени камења кои всушност биле создадени за шведско-рускиот тајкун, Емануел Нобел, внук на Алфред, добитник на Нобеловите награди.
Емануел Нобел бил дарежлив домаќин и сакал да им дава подароци на гостите на неговите екстравагантни вечери, ставајќи ги под нивните салфетки. Тој бил и важен клиент на Фаберже. Кон крајот на 1912 година, кога ја ангажирал Алма Пил да смисли серија скапоцени камења за среќните пријатели на Нобел, било од витално значење таа да дизајнира нешто прекрасно.
Додека ја сумираше инспирацијата од нејзината маса за цртање во ателјето на Фаберже во Санкт Петербург, таа случајно погледна нагоре и забележа дека прозорците на покривот беа расфрлани со снегулки.
Воодушевена, таа дизајнираше серија која стана позната како „Зимски скапоцености“, во која резбаниот горски кристал беше обложен со платина и природни дијаманти за да се создадат мотиви од мраз и снегулки. Потоа ја повтори оваа идеја, уште пораскошно, со велигденското царско јајце од 1913 година за царицата вдовица, Марија Феодоровна. Како што вели Киран Мекарти, ова јајце навистина „ги засенува речиси сите други работи, во однос на својата убавина, но и својата неверојатна изработка“.
Горскиот кристал е исклучително тежок за резбање без пукање, и како што објаснува Марго Оганесиан, раководител на одделот за Фаберже и руски уметнички дела на Кристи, за „Only Natural Diamonds“, постапката на нанесување платина со илјадници дијаманти „би била навистина тешка за создавање“.
Занаетчиството што го прави зимското јајце Фаберже уникатно
Зимското јајце е едноставно величествено: околу 1500 минијатурни розово-резени дијаманти се поставени во платина на квази-транспарентната кварцна обвивка за да личат на светкави снегулки. Дополнителни 360 розово-резени дијаманти се поставени на основата од горски кристал, како мразот да се топи во потоци.
Јајцето се отвора со шарки од дијаманти со брилијантно резување за да го открие „изненадувањето“, кое има приближно 1380 дополнителни розово-резени дијаманти. Ова скриено богатство е мала кошничка од платина и дијаманти, исполнета со букет од фино резбани анемони од бело кварцно дрво, а центарот на секоја е украсен со демантоиден гранат. Листовите се нежно резбани во нефрит и се издигаат од кревет од златен мов. Фаберже не бил заинтересиран да става големи дијаманти на јајцата, бидејќи ефектот од огромната количина на ситни дијаманти ја надминува секоја потреба од големи.
ПАТОТ НА ЗИМСКОТО ЈАЈЦЕ НИЗ ИСТОРИЈАТА
По падот на Романови, Зимското јајце, заедно со стотици предмети што му припаѓале на царското семејство, отишло во оружарницата на Кремљ во Москва, а потоа било продадено во 1920-тите, главно на купувачи во Обединетото Кралство и САД. Го купила компанијата на Киран, Варцки, кој станал главен трговец со уметничките предмети на царскиот јувелир, а во 1934 година му отишло на Лорд Алингтон од куќата Кричел во Дорсет, за 1.500 фунти. Во текот на следните неколку децении, било купувано и продавано сè додека не исчезнало две децении, сметано за трагично изгубено како и неколку царски јајца.
Зимското јајце во никој случај не е единственото царско јајце со висококаратен дијамант; тристегодишнината на Романов, исто така од 1913 година, е украсена со 1.115 розови дијаманти на школката што прикажуваат портрети на осумнаесетте претходни цареви. Додека Мозаичното јајце на Алма Пил, од 1914 година, има 690 дијаманти со розова боја во сет во платинската „школка“, заедно со рубини, сафири, гранати, смарагди, топази и бисери, и сличен број на штандот на камео изненадувањето, плус два дијаманти со брилијантна боја.
Но вечерва, во Кристи, јајцето кое од водечкиот светски експерт за Фаберже се смета за „најголемо од сите“ ќе има нов сопственик оваа зима.
(Фото: By Alex ‘Florstein’ Fedorov, CC BY-SA 4.0)
Аналитика








