Аналитика
Африка постепено се дели на два дела. Сомалиските и нубиските тектонски плочи полека се раздвојуваат една од друга, додека арапската плоча продолжува да се оддалечува. Иако тоа ќе потрае од пет до 10 милиони години, со раседни линии кои се шират 7 mm секоја година, континентот на крајот ќе се подели на два потконтиненти, создавајќи нов океански слив меѓу нив.
Континенталната пукнатина, според една неодамнешна студија објавена во списанието Geophysical Research Letters, ќе се случи долж долината на источна Африка Рифт, геолошки активен регион чиешто формирање пред милиони години е слично на тектонските движења што се случуваат на дното на океаните.
КАКО СЕТО ТОА ПОЧНА?
Џиновската провалија која се појави и брзо се разви за неколку дена во пустината Афар во Етиопија во 2005 година, го најави усвојувањето на оваа долгогодишна теорија што ја држат геолозите дека Африка во одреден момент во времето може да се подели на два дела.
Ова се случи кога вулканот по име Дабаху еруптираше на опашката на источноафриканската долина Рифт. Тоа е резултат на тринасочно тектонско движење на Нубиската плоча, сомалиската плоча и арапската плоча. Афар седи на раскрсницата на овие три плочи.
Во 2018 година, геолозите ја потврдија оваа теорија кога слична пукнатина се појави во Нарок, мал град на приближно 142 километри западно од главниот град на Кенија Најроби, и продолжи да расте додека обилните дождови го погодија регионот. И додека општо прифатеното верување тогаш би било дека тоа е резултат на дождовите, основната причина, според геолозите, биле тектонските движења.
„Раседот е сè уште активен и движењето на плочата на границата предизвикува тензични сили. Фактот дека обвивката од која потекнува магмата е дел од земјината кора е доволна причина за понатамошно разделување“, вели Мерси Бурет, геолог од Техничкиот колеџ Баринго за Quartz. Баринго е округ со седиште во долината на рифтот во Кенија, која, според Бурет, секојдневно доживува незабележливо тектонско движење на земјата. „Можеби ќе најдеме дел од јазот разделен со остров“.
НЕКОИ ДРЖАВИ ЌЕ ДОБИЈАТ ПРИСТАНИШТА, ДРУГИ ЌЕ СЕ ПОДЕЛАТ НА ДВА ДЕЛА
Ова значи дека земјите без излез на море, како што се Руанда, Уганда, Бурунди, Демократска Република Конго, Малави и Замбија ненамерно ќе се најдат со крајбрежје и на тој начин ќе изградат пристаништа што директно ќе ги поврзуваат со остатокот од светот. Кенија, Танзанија и Етиопија ќе имаат по две територии.
Кога ќе се подели, помалиот дел што ги содржи Сомалија, Еритреја, Џибути, источните делови на Етиопија, Кенија, Танзанија и Мозамбик каде што завршува долината може да се оддалечи, додека преостанатата поголема Нубиска плоча ќе види крајбрежје создадено за неколкуте источни и земјите од јужна Африка кои традиционално се потпираат на нивните соседи за пристап до поморскиот транспорт.
ДРК, Уганда, Руанда и Бурунди, во голема мера, се потпираа на кениското пристаниште Момбаса во Индискиот Океан и пристаништето Дар ес Салам во Танзанија за нивниот поморски товар и транспорт.
Новото крајбрежје веднаш во нивниот двор би ги чинело земјите милиони долари за евакуација, но тоа доаѓа со огромни предности – намалување на меѓународните логистички трошоци и создавање на бродски и риболовни индустрии кои не постоеле.
Тоа, исто така, значи дека земјите конечно ќе можат директно да се поврзат со подморски интернет кабли ако таа технологија нема да биде заобиколена од времето, тогаш ако се претпостави дека милиони години подоцна, националните држави сè уште ќе постојат во формата како што постојат сега.
