ПОВЕЌЕ

    КИНА НАПРАВИ ОГРОМЕН ТЕХНОЛОШКИ ПРОБИВ, ги лансираше првите 12 од вкупно 2.800 суперкомпјутерски сателити во вселената

    Време зa читање: 4 минути

    Кина ги лансираше првите 12 сателити од планираната мрежа на орбитални суперкомпјутерски сателити од 2.800, објави Space News. Сателитите, создадени од компанијата ADA Space, Zhijiang Laboratory и Neijang High-Tech Zone, ќе можат сами да ги обработуваат податоците што ги собираат, наместо да се потпираат на копнени станици да го прават тоа наместо нив, според соопштението на ADA Space.

    Сателитите се дел од програмата „Star Compute“ на ADA Space и првите од она што го нарекува „Three-Body Computing Constellation“, пишува компанијата. Секој од 12-те сателити има вграден модел на вештачка интелигенција од осум милијарди параметри и е способен за 744 тераоперации во секунда (TOPS) – мерка за нивната обработка на вештачка интелигенција – и, колективно, ADA Space вели дека можат да управуваат со пет пета операции во секунда, или POPS. Тоа е доста повеќе од, да речеме, 40-те TOPS потребни за компјутер на Microsoft Copilot. Крајната цел е да се создаде мрежа од илјадници сателити кои ќе постигнат 1.000 POP, според кинеската влада.

    Сателитите комуницираат едни со други со брзина до 100 Gbps користејќи ласери и делат 30 терабајти меморија меѓу себе, според Space News. 12-те лансирани минатата недела носат научна тежина, вклучувајќи детектор за поларизација на Х-зраци за снимање кратки космички феномени како што се гама-зраци. Сателитите, исто така, имаат можност да создаваат 3D дигитални податоци-близнаци што можат да се користат за цели како што се итни одговори, игри и туризам, вели ADA Space во своето соопштение.

    Придобивките од поседувањето вселенски суперкомпјутер одат подалеку од заштеда на време за комуникација, според South China Morning Post. Изданието забележува дека традиционалните сателитски преноси се бавни и дека „помалку од 10 проценти“ од сателитските податоци стигнуваат до Земјата, поради работи како што се ограничен пропусен опсег и достапност на копнени станици. И Џонатан Мекдауел, вселенски историчар и астроном на Универзитетот Харвард, изјави за медиумот: „Орбиталните центри за податоци можат да користат сончева енергија и да ја зрачат својата топлина во вселената, намалувајќи ги потребите за енергија и јаглеродниот отпечаток“. Тој рече дека и САД и Европа би можеле да спроведат слични проекти во иднина, пишува SCMP.

    Неодамнешното лансирање на ракетата Long March 2D означи одлучувачки напредок. Овие 12 сателити, поставени во ниска орбита, не само што собираат податоци или обезбедуваат комуникации. Тие носат системи способни да постигнат неспоредливи перформанси: пета-операции во секунда. Ова далеку ги надминува капацитетите на традиционалните центри за податоци на Земјата. Но, оваа иницијатива само што започнува. Оваа револуционерна технологија ќе овозможи брз и ефикасен пренос на податоци, а воедно ќе обезбеди зголемена отпорност на земските предизвици.

    Вселената не е само поле на технолошки иновации, туку нуди и решенија за еколошките предизвици. Еден од главните проблеми на копнените центри за податоци е нивната огромна потрошувачка на енергија, главно поврзана со ладењето на серверите. Во вакуумот на вселената, ова ограничување исчезнува, бидејќи сателитите имаат корист од природното ладење.

    Оваа карактеристика значително го намалува јаглеродниот отпечаток на дигиталните инфраструктури, а воедно го отвораат патот за поодржливо и еколошки прифатливо пресметување.

    Со овој проект, Кина се етаблира како главен играч во револуцијата на компјутерските инфраструктури. Целта е двојна: да се поддржат растечките потреби за вештачка интелигенција и да се обезбеди стратешка автономија на земјата во клучните сектори. Според Мекдауел,  оваа иницијатива би можела да ги охрабри другите сили, како што се Соединетите Американски Држави или Европската Унија, да развијат слични проекти.

    Таквото распоредување би можело да ја трансформира вселената во вистинско продолжение на нашите дигитални инфраструктури. Замислете планета каде што податоците циркулираат помеѓу сателитски констелации, а не во подводни кабли или копнени центри за податоци. Оваа визија повеќе не е научна фантастика, туку опиплива перспектива.

    Доколку Кина успее да ги оствари своите амбиции, овој пробив длабоко ќе го редефинира глобалниот дигитален пејзаж. Но, оваа технолошка трка, исто така, поставува прашања: какви ќе бидат геополитичките импликации? 

    Човештвото е на прагот на ново поглавје, каде што ѕвездите повеќе нема едноставно да се восхитуваат, туку да се експлоатираат. Со обложување на иновативни вселенски технологии, отвораме пат кон иднината каде што вселената игра централна улога во глобалната поврзаност и управувањето со податоци.

    (Фото: Spacenews)

    14,794Следи нè на facebookЛајк

    слично