Аналитика
Цените на нафтата останаа главно непроменети во средата, зацврстувајќи се повисоко по одлуката на ОПЕК+ да го намали производството за еден милион барели дневно, и покрај поголемите од очекуваните повлекувања на залихите на сурова нафта и гориво во САД. Причината лежи во тоа што пазарот ги одмерува влошените економски изгледи наспроти очекувањата за падот на залихите на сурова нафта во САД и плановите на производителите на ОПЕК + да го намалат производството.
Фјучерсите на суровата нафта брент поскапеа за 5 центи, или 0,1%, на 84,99 долари за барел, додека Вест Тексас заврши за 10 центи, или 0,1%, пониско на 80,61 долари за барел.
Цените скокнаа за повеќе од 6% во понеделникот откако Организацијата на земјите извознички на нафта и сојузниците, вклучително и Русија, колективно познати како ОПЕК +, ветија доброволно намалување на производството. „Одлуката на ОПЕК + доброволно да ги намали испораките на сурова нафта од мај наваму, за многумина беше изненадување, имајќи предвид дека глобалниот биланс на сурова нафта веќе се очекуваше да стане сè позатегнат во текот на летните месеци, нешто што секако ќе помогне да се одржат поддржани цените на суровата нафта“, рече тој. рече аналитичарот на суровата нафта на Кплер, Јоханес Раубал.
Податоците кои ги покажуваат заладени економски услови за ладење ја потиснаа повисоката побарувачка за сурова нафта и гориво.
КОИ ЗЕМЈИ ЌЕ БИДАТ НАЈПОГОДЕНИ АКО ЦЕНАТА ДОСТИГНЕ 100 ДОЛАРИ ЗА БАРЕЛ
Ненадејното намалување на производството од страна на ОПЕК и неговите сојузници предизвика раст на цените на нафтата – а аналитичарите велат дека големите увозници на нафта како Индија, Јапонија и Јужна Кореја ќе почувствуваат најголема болка ако цената достигна 100 долари за барел, како што предвидуваа некои.
„Не се САД тие што ќе почувствуваат најголема болка од нафтата од 100 долари, туку земјите кои немаат домашни нафтени ресурси: Јапонија, Индија, Германија, Франција… да наведат некои од големите примери“, вели Павел Молчанов, управен директор на приватната инвестициска банка Рејмонд Џејмс.
„Регионите кои се најмногу погодени од намалувањето на понудата на нафта и поврзаниот скок на цената на суровата нафта се оние со висок степен на увозна зависност и висок удел на фосилни горива во нивните примарни енергетски системи“, рече директорот на Групацијата Евроазија, Хенинг Глојстајн. „Тоа значи дека најекспонирани се индустриите во развој зависни од увоз, особено во Јужна и Југоисточна Азија, како и тешките индустрии во Јапонија и Јужна Кореја зависни од супер-увоз“.
ИНДИЈА, ЈАПОНИЈА, ЈУЖНА КОРЕЈА НАЈПОГОДЕНИ
Индија е трет најголем потрошувач на нафта во светот и ја купува руската нафта со голем попуст откако беа воведени санкциите кон Русија како одговор на нејзината инвазија на Украина. Според владините податоци, увозот на сурова нафта во Индија се зголеми за 8,5% во февруари во споредба со истиот период минатата година.
„Иако тие сè уште профитираат од намалениот руски гас, тие веќе се повредуваат од високите цени на јагленот и гасот“, рече Глојстејн. „Доколку нафтата се зголеми дополнително, дури и намалената руска сурова нафта ќе почне да му наштети на растот на Индија“.
Нафтата е најзначајниот извор на енергија во Јапонија и сочинува околу 40% од вкупното снабдување со енергија. „Немајќи забележително домашно производство, Јапонија е силно зависна од увозот на сурова нафта, а меѓу 80% и 90% доаѓаат од регионот на Блискиот Исток“, соопшти Меѓународната агенција за енергија.
Слично за Јужна Кореја, нафтата го сочинува главниот дел од нејзините енергетски потреби, според независната истражувачка компанија Enerdata. „Јужна Кореја и Италија се повеќе од 75 отсто зависни од увезената нафта“, истакна Молчанов.
Европа и Кина се исто така „многу изложени“, според Глојстејн. Сепак, тој додаде дека изложеноста на Кина е нешто помала поради домашното производство на нафта, додека Европа како целина главно се потпира на нуклеарен, јаглен и природен гас, наместо на фосилни горива во нивната примарна енергетска мешавина.
Некои пазари во развој кои „немаат девизна способност да го поддржат овој увоз на гориво“, ќе бидат негативно погодени од цената од 100 долари, рече Молчанов. Тој ги наведе Аргентина, Турција, Јужна Африка и Пакистан како потенцијални економии кои ќе бидат погодени.
Шри Ланка, која не произведува нафта дома и е 100% зависна од увоз, исто така е многу подложна на потешко погодени, рече тој.
Сепак, иако 100 долари за барел може да бидат во рамките на хоризонтот, повисоката цена можеби нема да остане долго, рече Молчанов, додавајќи дека тоа нема да биде „постојано плато“. „Долгорочно, цените би можеле да бидат повеќе во согласност со тоа каде сме денес“ – во регионот од околу 80 до 90 долари, рече тој.
