Велика Британија по Брегзит има „значително слаби резултати“ од другите напредни економии од референдумот за ЕУ во 2016 година, според новата анализа на Голдман Сакс, чија цел е да ја квантифицира економската цена на гласањето за напуштање.
Во белешката минатата недела насловена „Структурните и цикличните трошоци на Брегзит“, банката на Волстрит проценува дека британската економија пораснала за 5% помалку во изминатите осум години од другите споредливи земји.
Вистинскиот удар за британската економија може да биде некаде од 4% до 8% од реалниот бруто домашен производ (БДП), сепак, рече банката, признавајќи ги тешкотиите за извлекување на влијанието на Брегзит од други истовремени економски настани, вклучително и Ковид-19 пандемијата и енергетската криза од 2022 година. Реалниот БДП е метрика за раст која е прилагодена за инфлацијата.
Голдман Сакс го припишува економскиот недостаток на три клучни фактори: намалената трговија; послаби деловни инвестиции; и недостаток на работна сила како резултат на помалата имиграција од ЕУ.
Портпаролот на Министерството за финансии изјави за CNBC дека владата „максимално ги користи слободите од Брегзит за да ја развие економијата“, вклучително и укинувањето на законот на ЕУ за финансиски услуги, за кој рече дека може да отклучи потенцијална инвестиција од 100 милијарди фунти (125 милијарди долари) во следната деценија.
Обединетото Кралство гласаше со 52% против 48% за напуштање на ЕУ на 23 јуни 2016 година, но официјално излезе од Унијата на 31 јануари 2020 година.
Во тој период до денес, трговијата со стоки во Обединетото Кралство има помалку резултати кај другите напредни економии за околу 15% од гласањето за напуштање, според проценките на банката, додека деловните инвестиции се „забележително пониски“ од нивото пред референдумот.
Во меѓувреме, имиграцијата од ЕУ опадна – клучното ветување на кампањата Vote Leave – само за да биде заменето со помалку економски активна група мигранти кои не се членки на ЕУ, првенствено студенти, се вели во истражувањето.
„Земено заедно, доказите укажуваат на значителна долгорочна производна цена на Брегзит“, велат авторите на извештајот.
Банката забележа дека намалувањето на трговската размена е во согласност со очекувањата, а недоволното работење во инвестициите е „поизразено“ од очекуваното. Сепак, се вели дека промените во моделите на имиграција ги претставуваат најважните циклични последици за економијата на Велика Британија – и особено за инфлацијата.
„Промената во имиграциските текови по Брегзит ја намали еластичноста на понудата на работна сила во Обединетото Кралство, придонесувајќи за постпандемискиот пораст на инфлацијата и укажувајќи на повеќе циклични притисоци на пазарот на трудот и инфлацијата понатаму“, се вели во извештајот.
Реалниот БДП по глава на жител на Обединетото Кралство едвај се искачи над нивото пред Ковид и моментално е 4% над нивото од средината на 2016 година, се вели во извештајот. Тоа е споредено со 8% за еврозоната и 15% за САД.
Во меѓувреме, Велика Британија забележа повисока инфлација во периодот, при што потрошувачките цени во Велика Британија се зголемија за 31 отсто од средината на 2016 година во споредба со 27 отсто во САД и 24 отсто во еврозоната, се додава.
Иако во извештајот се истакнува дека новите трговски договори кои не се членки на ЕУ може потенцијално да ги ублажат трошоците за Брегзит, проценките сугерираат дека користа веројатно ќе биде мала.
Британската влада проценува дека нејзиниот договор за слободна трговија со Австралија ќе го зголеми БДП на Обединетото Кралство за 0,08% годишно, додека економското влијание на новиот трговски договор со Швајцарија е нејасно.
Во меѓувреме, сè уште не се објавени временските рокови за потенцијалните нови трговски договори со главните партнери како што се САД и Индија.