Во 2021 година, потрошувачите во Велика Британија и Европа веќе ја чувствуваа болката од зголемените трошоци за енергија, кои беа поттикнати од коктел фактори, вклучително и зголемените цени на природниот гас. Потоа, во февруари 2022 година, Русија, која самата е главен снабдувач на енергија, ја нападна Украина, дестабилизирајќи го регионот и зголемувајќи ги цените на енергијата.
Бидејќи добавувачите на енергија пропаѓаат и граѓаните се соочуваат со сметки за греење на домовите кои излегуваа од контрола, повеќето влади во регионот воведоа субвенции и други шеми за поддршка. Новите податоци покажуваат дека политиките не биле евтини.
Севкупно, земјите од ЕУ, плус Обединетото Кралство и Норвешка, потрошиле или издвоиле повеќе од 800 милијарди долари (792 милијарди евра) за поддршка на потрошувачите и клиентите на енергија, според Бригел, тинк-тенк за економска политика. Убедливо најголемиот трошач, според повеќето податоци, е Германија, која одвои дури 268 милијарди евра за поддршка на потрошувачите на енергија.
Германија и Велика Британија се големи економии, но и покрај тоа, нивните вкупни трошоци за политиките се огромни.
Некои помали земји, исто така, потрошија многу во споредба со нивниот вкупен БДП: Словачка всушност беше најголемиот трошач на оваа метрика, со 9,3% од нејзиниот БДП наменет за заштита на граѓаните од најлошото енергетско криво во периодот од септември 2021 година, кога повисоко цените почнаа навистина да каснуваат, а јануари 2023 г.
Но, и другите големи економии трошеа големи процентуални вредности од БДП, и тука повторно Германија го предводеше патот:
РАЗЛИЧНИ НАЧИНИ ЗА ОБЕЗБЕДУВАЊЕ ПОДДРШКА
Постојат различни начини да се обезбеди поддршка кога трошоците за енергија растат. Некои земји, како Обединетото Кралство, избраа да обезбедат основна поддршка за сите домаќинства и да ги спасат пропаднатите даватели на енергија, вклучително и германскиот Uniper кој се потпираше на увоз на природен гас или трговците на електрична енергија во Велика Британија кои се размножија во раните 2000-ти, купувајќи единици за електрична енергија на пазарот на големо и продавање на мали клиенти. Другите земји вложуваат помал дел од парите што ги потрошиле за поддршка на потрошувачите, а повеќе за поддршка на фирми, како што е Шведска, која потроши 23 милијарди евра за спасување, кредитни линии и заеми за да ги заштити своите компании:
Дел од овие трошоци сè уште се планирани. Можно е, со падот на цените на природниот гас и при крајот на зимата во Европа, да го надминеме врвот на трошоците. Но, исто така, можно е други кризи, вклучително и случувањата во војната во Украина, да доведат до тоа буџетите на земјите да бидат искривени кон енергетска заштита уште некое време.