Аналитика
Изминатиов викенд, бројните гости на Халкидики, во Никити и во Потидеа, беа сведоци на невообичаени протести, кои се одвиваа на самите плажи, помеѓу лежалките и бич-баровите. Овие протести беа во контекст на движењето „Да си ја вратиме плажата“, која уште ја нарекуваат и „Пешкир-револуција“, кое се бори против незаконското поставување лежалки и други реквизити на јавните плажи.
Оние кои учествуваа во демонстрациите извикуваа слогани и го изразија своето противење на злоупотребите од баровите на плажа. „Од Парос до Ситонија секоја плажа ќе биде бесплатна“ „Внимателно слушајте што вели Ситонија, секоја плажа ќе биде бесплатна“, велат тие, нагласувајќи ја потребата да се зачува слободниот простор на плажата.
Повеќе од 250 жители на Парос минатиот месец ја „нападнаа“ популарната плажа Санта Марија, барајќи простор да ги спуштат своите крпи во протестотнаречен „Да си ја вратиме плажата“ против неконтролираното ширење на приватни лежалки и чадори на плажите.
Кампањата беше прва од ваков вид на островот – и тоа е само почеток, според Граѓанското движење на Парос за слободни плажи. „Ние сме обединети од грижата за намалувањето на јавниот простор и нашето раселување од плажите на нашата земја“, истакнаа од Граѓанското движење на Парос за слободни плажи. „Загрижени сме поради беззаконието на плажите на Парос од страна на компании кои експлоатираат делови од плажите и произволно го зафаќаат заедничкиот простор со лежалки и чадори, многу надвор од границите предвидени со договорите за концесија што ги потпишаа“, истакнаа тие.
Револтираните граѓани посочуват дека грчкиот Устав јасно кажува дека крајбрежјето на земјата се смета за јавно добро, а грчките граѓани имаат право да пристапуваат и да ги користат плажите кога сакаат. Тоа значи дек ниту едно лице или компанија нема право да експлоатира јавна плажа или да го блокира пристапот до кој било грчки државјанин.
Сепак, од 1980-тите, законите за користење на крајбрежјето се грубо прекршени и од поединци и од компании кои ги користат приморските области исклучиво за сопствен профит. Дојде до точка дека со текот на годините, повеќето Грци ги сметаат прекршувањата на законите на брегот како всушност легални.
Иако Уставот вели дека грчките плажи се јавна сопственост, законите за користење на крајбрежјето се толку комплицирани што измамничките поединци најдоа дупки за да ги заобиколат и да ги „приватизираат“ јавните плажи само за нивна корист.
Законот предвидува дека деловниот простор за закуп на плажа е должен да остави 50 отсто од површината незафатена за да им се овозможи пристап на оние кои не сакаат да платат за специјални услуги на плажа.
Од бизнисот се бара, исто така, да остави јаз од 5 метри меѓу неговите лежалки и морето, како и да одржува растојание од 100 метри од слични приморски потфати.
Во исто време, грчкото законодавство не дозволува поставување на звучни системи или музика на јачина поголема од ознаката од 50 децибели. Се разбира, сето тоа е далеку од реалноста на многу плажи во земјата. Најчести прекршоци се неодржувањето на потребното растојание од морето, зафаќањето повеќе простор на плажа од дозволеното, како и неодржувањето на растојание од 100 метри од следната работа на плажа.
Државата, соочена со се пожестоки реакции во домашната јавност, најави засилени котроли од инспекциските служби. Контролата која во саботата ја изврши група инспектори на Државната копнена служба покажа дека е опсежна окупација на заедничкиот простор на плажата без никаков закуп на дозвола за концесија на плажа. По Парос и на Наксос, од саботата, инспекторите почнаа да се спуштаат по островите и плажите за да ја проверат усогласеноста со закупот на лежалки и чадори. Првичните резултати од контролите на Крит покажаа дека голем дел од правните субјекти кои имале поставено опрема на плажите, немале соодветни дозволи од локалните власти.
