Аналитика
Дигиталните номади можеби беа реткост до пред неколку години, но денес ги има сè повеќе во деловниот свет и оној кој до неодамна се потпираше само на традиционалните политики на корпоративно управување.
За нив е многу полесно дури и сега, за време на кризата, барем од деловен аспект. Тие веќе долго време се навикнати да работат од далечина, а суспендирањето или намалениот број на летови за нив не е посебен проблем. Исто така, тие не се врзани за работниот простор или за луѓето со кои работат со оглед на тоа што таа врска е индиректна.
Пред неговиот престој во Лисабон, каде што сега живее и работи, менаџерот Дру Синг живееше во Лондон, а неодамна ја објави книгата „Работа од странство“, која може да биде корисна за сите почетници со овој стил на работа. Во него, меѓу другото, тој зборува за тоа како да се продолжи кариерата на дигиталните номади.
Многумина кои биле дигитални номади со години веруваат дека „им дошло времето“ и дека овој животен стил е иднината на теле-работата. Луѓето сега се селат во земји кои се безбедни, нудејќи одлични услови за работа. До неодамна, американскиот пасош беше престиж, а сега е „хендикеп“.
Се покажа дека кризата ја разбуди свеста кај луѓето за животот во помалите, потивки и поевтини градови. Веќе не е толку привлечно да се живее во Њујорк, каде е бучно и хаотично, а заразата се шири како пожар во еден момент, додека сопствениците ги зголемуваат цените на киријата.
Предноста е во тоа што дигиталните номади претежно можат да изберат работно време, место на живеење, темпо на работа, временска зона. Сепак, важно е тие да имаат конкурентски вештини.
Помладите луѓе, претежно на возраст под 30 години, дефинитивно се одлучуваат на овој потег и кога ќе се придружите во тој свет, ќе ви треба малку повеќе време да ги проучите трошоците за живот во една земја, од хостели, до изнајмување станови, храна и други трошоци. Според сегашните истражувања, светот во моментов има околу 4,8 милиони дигитални номади, а околу 17 милиони од нив планираат да станат такви во иднина.
