Аналитика
Глобалните плати паднаа во 2022 година за прв пат по глобалната финансиска криза поради зголемените животни трошоци, заканувајќи се да ја влоши нееднаквоста и да предизвика социјални немири, предупреди Агенцијата за труд на Обединетите Нации. Месечните плати се намалија за 0,9 отсто во реални услови во првата половина на 2022 година – прв негативен раст на платите од 2008 година, објави Меѓународната организација на трудот (МОТ) во својот најнов извештај за глобалните плати објавен во средата.
Групите со пониски приходи се особено тешко погодени откако претрпеа значителни загуби на платите за време на ковид-пандемијата, според Глобалниот извештај за плати на МОТ за 2022-2023 година. И покрај зголемувањето за да се задржи инфлацијата, минималната плата падна во реални услови од 2020 до 2022 година во Бугарија, Шпанија, Шри Ланка, Јужна Кореја, Обединетото Кралство и САД, соопшти МОТ.
Во меѓувреме, вкупните плати беа пониски реално во 2022 година отколку во 2008 година во Италија, Јапонија, Мексико и Велика Британија.
Падот на платите доаѓа и покрај зголемената продуктивност, при што 2022 година го покажува најголемиот јаз меѓу растот на реалната продуктивност на трудот и растот на реалните плати во земјите со високи приходи од 1999 година, се вели во извештајот.
Генералниот директор на МОТ Гилберт Ф Хоунгбо рече дека влошувањето на реалните плати најверојатно ќе продолжи без насочени политички одговори од страна на владите. „Ова би ја зголемило веројатноста за подлабока рецесија, ризик кој веќе се влошува поради рестриктивните монетарни политики усвоени од централните банки во нивните напори да ја намалат инфлацијата“, рече Хоунгбо. „Ова за возврат би го загрозило економското закрепнување и вработеноста, дополнително зголемување на нееднаквостите и поттикнување социјални немири. Во ова време на растечки социјални и економски несигурности и несигурност, од витално значење е да се обнови и зајакне чувството за социјална правда и социјална кохезија кај луѓето“.
ГЛОБАЛНАТА ИНФЛАЦИЈА 8,8 ОТСТО
Војната во Украина и тесните грла во синџирот на снабдување поврзани со пандемијата ги зголемија трошоците за храна и енергија, доведувајќи ја инфлацијата во многу земји на највисоко ниво во последните 40 години.
Глобалната инфлација се очекува да достигне 8,8 отсто до крајот на 2022 година, според Меѓународниот Монетарен Фонд, пред да се намали на 6,5 отсто во 2023 година и 4,1 отсто во 2024 година.
По региони, Источна Европа и Северна Америка забележаа најостри падови на куповната моќ, при што реалните плати паднаа за 3,3 проценти и 3,2 проценти, соодветно, во првата половина на 2022 година. Европската Унија забележа пад на реалните плати за 2,4 отсто, додека Латинска Америка и Карибите забележаа пад од 1,7 отсто. Африка забележа намалување на реалните плати за 0,5 отсто.
Азија и Пацификот, Централна и Западна Азија и арапските земји забележаа раст на платите меѓу 1,2 и 2,5 отсто.
Неколку региони забележаа раст на реалните плати на хартија за време на екот на пандемијата во 2020 и 2021 година, иако порастот во голема мера беше поттикнат од губењето на работните места кај работниците со пониски примања.
МОТ даде голем број политички препораки за справување со падот на платите, вклучително и зголемување на платите за да одговара на зголемената продуктивност, подарежливи прилагодувања на минималната плата и поголема меѓународна соработка за глобалните предизвици како што се климатските промени, суштинската здравствена заштита и дискриминацијата на жените и девојчињата.
„Обликувањето на кохерентни политички одговори во рамките на мултилатералниот систем е неопходно за да се постигне напредок кон поинклузивни, еластични и правични општества“, рече Хоунгбо. „Во глобализирана економија, соодветните и навремени политики за плати кои никого не оставаат зад себе се суштински дел од таквите политички одговори“.
