Една неодамнешна студија предлага уникатен план за зачувување на биолошката разновидност на Земјата со криогенско складирање на биолошки материјали на Месечината. Трајно засенчените кратери на Месечината се доволно ладни за да ги одржат овие материјали без електрична енергија или течен азот.
Научниците го поставија својот нишан на Месечината како потенцијално складиште за зачувување на загрозената животинските ДНК. Слично на библиската Ноева арка, овој амбициозен потфат има за цел да создаде лунарен биорепозиториум – огромен замрзнувач кој би можел да го зачува генетскиот материјал на животните и растенијата, заштитувајќи ги од природни катастрофи, климатски промени и други копнени закани.
Идејата, предводена од научникот Мери Хејгедорн од Националната зоолошка градина Смитсонијан и Институтот за заштита на биологијата, вклучува криогенско складирање на примероци од кожа и ткиво на Месечината. Уникатната средина на Месечината, која се карактеризира со нејзините ниски температури и недостаток на геолошка активност, ја прави идеална локација за долгорочно складирање на ладилници.
Поларните кратери на Месечината, кои никогаш не добиваат сончева светлина, одржуваат температури до -410°F (-246°C). Овие услови се совршени за криогенско складирање без потреба од дополнителни ресурси за ладење.
Примероците би можеле да се складираат во лунарните пештери или структури со дебели ѕидови направени од карпи од Месечината за да се заштитат од вселенско зрачење, кое може да ја оштети ДНК.
Со зачувување на ДНК, сперматозоиди, јајца и семиња во овој лунарен свод, истражувачите се надеваат дека ќе создадат резервна копија на биолошката разновидност на Земјата. Во случај на глобална катастрофа, овие скапоцени генетски примероци би можеле да бидат извлечени и искористени за повторно населување на нашата планета.