Аналитика
Изминатата декада веројатно ќе биде запаметена по т.н. чистење на берзите од корпоративните диносауруси кои не се прилагодија на новите времиња во кои центарот на сите настани стана интернет продажбата, клауд системите, пребарувачите и социјалните медиуми. Од денешна перспектива гледано, кога веќе нештата се перцепираат навистина појасно, се создаде една мрежа на фирми кои заедно формираат едно клопче кое треба да го држи потрошувачот закачен 24 часа за својата интернет врска (било преку компјутер, а особено преку неговиот смартфон!).
Двата графикони подоле покажуваат дека сите оние компании кои не обезбедија доволна иновативност, адаптабилност кон новите времиња и недостаток на енергија да се справат со новите барања на потрошувачите создаде еден огромен негативен јаз помеѓу истите тие гореспоменати компании и оние малкуте фирми кои имаа права визија за животот во 20те години од новиот милениум.
Денеска сме сведоци на два паралелни процеси – Појавата на Мега пазарно капиталните корпорации каде вредностите на нивните берзански валуации одговараат на БДП-а на цели национални економии од развиените земји како и појавата на ултра брзо растечки компании во кои технолошките привилегии се центарот на нивниот бизнис и чии производи и/или услуги се прифаќаат од потрошувачите со галопирачка брзина.
Веќе влегуваме во годините кога миленијалите (сите родени од 90те навака) се веќе во години кога нивните потрошувачки навики имаат значајно (уште многу малку и одлучувачко) влијание врз вкупните општевствени текови. При таква инфраструктура, неизбежна е обврската на компаниите да се адаптираат на новите потрошувачки навики на цела една генерација која доаѓа со пари во џеб, развиени техники за лесен и брз пристап до информации, низок степен на лојалност кон бренд и постојан глад за подобрување (олеснување) на нивниот живот преку технолошките достигнувања. Оттука, како во животот, така и на берзите станува јасно дека инвестирањето во акциите на компаниите ќе мора да се адаптира на вложување или во ултра големите корпорации (кои се повеќе добиваат статус на обврзници) или пак во изнаоѓање на компании чии бизнис модели ќе обезбедат раст во нивните приходи во годините што следат во вредности со троцифрени или четвороцифрени процентуални износи.
