Аналитика
Бразил и Аргентина имаат за цел поголема економска интеграција, вклучително и развој на заедничка валута, рекоа бразилскиот претседател Луис Инасио Лула да Силва и аргентинскиот лидер Алберто Фернандез во заедничката статија што ја потпишаа. „Имаме намера да ги надминеме бариерите за нашата размена, да ги поедноставиме и модернизираме правилата и да ја охрабриме употребата на локалните валути“, се вели во текстот објавен на аргентинската веб-страница Perfil.
„Исто така, решивме да ги унапредиме дискусиите за заедничка јужноамериканска валута што може да се користи и за финансиски и за комерцијални текови, за намалување на трошоците и за нашата надворешна ранливост“, се вели во написот.
Претходно истиот ден, Фајненшл Тајмс објави дека соседните нации оваа недела ќе објават дека започнуваат подготвителна работа за заедничка валута.
Планот, кој треба да се дискутира на самитот во Буенос Аирес оваа недела, ќе се фокусира на тоа како новата валута која Бразил предлага да се нарекува „ел сур“ (југ) би можела да ја поттикне регионалната трговија и да ја намали зависноста од американскиот долар, објави ФТ повикувајќи се на официјални претставници.
„Ќе има одлука да се започне со проучување на параметрите потребни за заедничка валута, која вклучува сè, од фискални прашања до големината на економијата и улогата на централните банки“, изјави аргентинскиот министер за економија Серџо Маса за Financial Times.
Политичарите од двете земји разговараа за идејата веќе во 2019 година, но наидоа на реакција од бразилската централна банка во тоа време. идеално, би ги обединила сите земји од регионот под единствена валута, исто како што тоа го направи Европската унија од 2002 година со еврото (и години пред тоа со својот претходник, ECU).
Првично почнувајќи како билатерален проект, иницијативата подоцна ќе биде проширена за да се поканат и други земји од Латинска Америка, се вели во извештајот, додавајќи дека се очекува официјално соопштение за време на посетата на бразилскиот претседател Луис Инасио Лула да Силва на Аргентина, која започнува во недела навечер.
Градот Буенос Аирес ќе биде домаќин на средбата меѓу бразилските и аргентинските претставници за започнување на проектот, на која ќе ги поканат останатите економии од Латинска Америка. Всушност, законодавните комори на Еквадор, Боливија, Колумбија, Венецуела, Аргентина и Перу веќе ја потпишаа Декларацијата од Богота минатата година, која повикува на вистинска интеграција на економиите во областа.
Во изјавите за Фајненшл Тајмс, аргентинскиот министер за економија, Серхио Маса, истакна дека почнувајќи од следната недела ќе почнат да проучуваат сè што подразбира една заедничка валута, како што е улогата на централните банки или фискалните прашања, како и трговската интеграција механизми. „Не сакам да создавам лажни надежи. Тоа е првиот чекор на долгиот пат што Латинска Америка мора да го помине“, вели Маса, кој потсетува дека на единствената европска валута и биле потребни повеќе од три децении за да ја види светлината.
Иницијативата се роди благодарение, меѓу другото, и на идеолошката близина на лидерите од областа. Неодамнешната победа во Бразил на Лула да Силва ги додава претседателските претседатели на Алберто Фернандез во Аргентина, Габриел Бориќ во Чиле и Андрес Мануел Лопез Обрадор во Мексико, меѓу другите левичарски лидери во регионот. „Да даде Господ, ќе создадеме заедничка валута за цела Латинска Америка бидејќи не треба да зависиме од доларот“, рече Да Силва пред неколку месеци.
Со вклучувањето на Бразил во овој фронт во корист на единствена валута, осумте најнаселени земји на јужноамериканскиот континент плус Мексико веќе би биле таму. Севкупно, новата валута, доколку дојде до реализација, би ја користеле околу 433 милиони луѓе, повеќе од населението на САД и многу блиску до онаа на ЕУ, 447 милиони жители. Би било малку поинаку во однос на нивниот заеднички БДП од повеќе од 4,55 трилиони долари наспроти 14,5 трилиони долари регистрирани од ЕУ во 2021 година.
Најголемиот проблем со кој се соочува единствената валута за Латинска Америка е истиот што ја доведе ЕУ во должничка криза пред една деценија: огромните економски разлики меѓу земјите-членки. Аргентина, со инфлација блиску до 100% има многу различни услови од Чиле, земја членка на ОЕЦД чиј јавен долг не достигнува ни 40% од БДП.
