Аналитика
Центарот за истражување на енергија и чист воздух (CREA) претстави податоци кои покажуваат дека ЕУ потрошила 21,9 милијарди евра на руска нафта и гас во третата година од инвазијата, пишува Гардијан. Иако Брисел воведе санкции кон Москва по почетокот на инвазијата, ЕУ цело време купуваше руска нафта и гас, а делумно ја финансираше војната во Украина.
Тие речиси 22 милијарди се повеќе од 18,7 милијарди евра што ЕУ и ги додели на Украина за финансиска помош во 2024 година.
„Купувањето руски фосилни горива е финансирање на инвазијата на Кремљ. Ова мора веднаш да престане за да се обезбеди не само иднината на Украина, туку и енергетската безбедност на Европа“, рече аналитичарот на CREA и еден од авторите на анализата, Ваибхав Рагунандан.
Во 2024 година, ЕУ потроши 39% повеќе за увоз на руски фосилни горива отколку што издвои за Украина. Важно е да се напомене дека помошта за Украина од 19,7 милијарди евра не вклучува воена и хуманитарна помош.
Кристоф Требеш, економист во Килскиот институт за светска економија, рече дека постои огромен јаз помеѓу износот на помошта што земјите ја дадоа на Украина во споредба со некои минати војни. „Многу земји беа подарежливи во минатите конфликти. Германија, на пример, одвои многу повеќе пари за ослободување на Кувајт во 1990/91 година отколку за Украина во истиот период“, рече Требеш.
Иако санкциите беа замислени да ја уништат руската економија, а потоа и самата инвазија на Украина, Москва не покажува знаци на економски колапс. Така Русија во третата година заработила 242 милијарди евра од продажба на фосилни горива.
Русија е силно зависна од извозот на гас и нафта. Третина од овој приход доаѓа од „флотата во сенка“ која оперира на светските мориња и со чија помош Москва ги избегнува санкциите.
ЕУ воведе нови мерки насочени кон руската флота во сенка како дел од нејзиниот 16-ти пакет санкции. Истражувачите на Crea проценуваат дека приходите од фосилни горива на Русија би можеле да паднат за 20% доколку постојните санкции се заострат.
Експертите од CREA повикаа на намалување на употребата на течен природен гас. Европските земји се свртеа кон ЛНГ за да го заменат отстранувањето на рускиот гас и нафта од „цевководот“.
Јан-Ерик Фенрих, аналитичар во Ристад енерџи, рече дека улогата на ЛНГ во ЕУ и Обединетото Кралство драматично порасна од почетокот на војната. „Русија минатата година го зазеде местото на вториот најголем извозник на ЛНГ во Европа“, рече Фанрих.
