Дали Америка е зависна од „Лесни пари“

Враќање во „стариот“ неолиберален капитализам, како што го знаевме не само пред пандемијата, туку и пред кризата во 2008 година, е можно, но со големи пресврти.

Колку подолго американската монетарна политика се потпира на внесување нови пари, од кои стана зависна, толку ќе биде поголема паузата, вели консултантот Бранко Павловиќ за Спутник.

Тој верува дека долгоочекуваното неодамнешно обраќање на шефот на Федералните резерви на САД, Џером Пауел, за понатамошната судбина на политиката на евтини пари инјектирани во економијата што се сопна под притисокот на пандемијата, објави само козметички промени во монетарната политика.

Пауел објави дека ФЕД, односно американската централна банка, ќе почне да ја намалува сумата на долари што ја пумпа во економијата пред крајот на оваа година, но и дека зголемувањето на каматните стапки е сеуште далеку.

Дали Америка е зависна од „Лесни пари“

Тој ја објасни својата позиција со економскиот раст и оценката дека високата јулска инфлација од 5,4 проценти на годишно ниво е привремена и дека ќе падне на целта од 2,0 проценти. Следниот петок треба да следи извештај за стапката на вработеност.

Аналитичарите проценуваат дека врз основа на сите овие податоци, на крајот на септември, ФЕД, која купува државни и хипотекарни обврзници во вредност од 120 милијарди долари секој месец, може да објави временски план за напуштање на таквата политика.

На прашањето што ќе донесе глобално, со оглед на позицијата на доларот и американската економија на меѓународната сцена, Павловиќ изрази значителен скептицизам дека може да дојде до посериозно напуштање на таа монетарна политика и дека се работи за козметички промени.

Тест балон

Тој смета дека изјавата на Пауел е многу избалансирана, тест меур што треба да покаже дали можат да го одржат пазарот под контрола, пред се цените на акциите, цените на златото, курсот на доларот, со цел да избегнат големи промени и големи падови на берзата.

-Со други зборови, тоа значи дека ФЕД ќе остане многу флексибилен и при првите знаци на запирање или слабеење на економијата, ќе продолжи да пумпа пари. Ако тие навистина сакаа да се вратат на стандардните методи на монетарна политика кои отсекогаш биле ориентирани кон развој, тогаш тоа секако би значело многу поголемо намалување на парите во оптек, многу поголемо инсистирање за повлекување на досегашните пари и зголемување на каматните стапки, Објаснува Павловиќ за Спутник.

Она што го кажа Пауел значи дека Америка нема да го промени сегашниот курс на долг рок, особено имајќи предвид дека 2022 година е изборна година за американскиот Конгрес и една третина од Сенатот.

Структурни проблеми и губење на приматот на САД

На прашањето која ќе биде одлучувачката околност за враќање на работите во нивната претходна состојба, тој потсетува дека не е само ситуацијата пред пандемијата, туку и пред кризата во 2008 година. Оттогаш, вели тој, слушавме како работите ќе се вратат во нивната претходна состојба.

-Ми се чини дека ова се структурни проблеми за губење на приматот на светскиот пазар и дека САД не знаат како да излезат од еден вид монетарна политика за која се залагаа за намалување на последиците од рецесијата, па затоа сум многу скептичен дека можат да излезат од тоа. Секако, главниот предизвикувач би бил доколку инфлацијата беше на високо ниво и немаше да биде привремена, како што сега проценува ФЕД, вели соговорникот.

Тој потсетува дека економистите веруваат дека високата инфлација воопшто нема да биде привремена, како што вели Пауел. Според Павловиќ, инфлацијата на долг рок би била поттикнувачот што ќе ги натера да ги намалат парите во оптек и му се чини дека сигурно и скоро цела 2022 година ќе водат иста монетарна политика како и претходните 13 години.

Зависници – само одложување неизбежно

На прашањето дали е можно дури и да се вратиме во старите времиња по толку долг период, во кој работите во светот и во геополитичката и економската сфера толку многу се сменија, тој рече дека тоа не е само можно, туку и потребно, само дека носи огромни паузи.во економската, а потоа и во политичката сфера.

– Тоа враќање на старото би било, во суштина, признавање на целосно погрешна економска и политичка политика во потесна смисла предводена од Америка. Со тоа што не можат да се отцепат од таквата политика, тие, всушност, неизбежно доцнат. Многу личи на зависник кој во овој случај е зависен од бескрајното создавање нови парични маси. Ова само значи дека во одреден момент, кога ќе се појави фрактурата, таа ќе биде подлабока и потешка, уверен е Павловиќ.

Тој верува дека би било од корист за Соединетите држави доколку започнат да се враќаат на класичните мерки на монетарната политика што е можно поскоро, откажувајќи се од, како што ги нарекуваат, квантитативно олеснување. Тоа не е ништо друго освен еуфемизам за неограничено создавање на нови парични маси, од кои економијата во голема мера стана зависна и без тие пари би банкротирала. И за водење таква политика, некој ќе треба да ја плати цената во еден момент, за една година, две или три, верува Павловиќ. Тие сигурно не го сакаат тоа, и затоа ја одложија целата работа, но тоа не може да трае бесконечно, само што паузата ќе биде многу поголема, убеден е нашиот соговорник.

Првиот на удар на ЕУ

„Тие се надеваат дека некоја друга генерација ќе мора да се справи со овие проблеми за акумулирање богатство залудно, со што тие всушност се занимаваат“, посочува овој консултант.

На прашањето кога ќе повлече оваа голема пауза, со оглед на позицијата на доларот и Америка во светот, тој рече дека е тешко да се предвиди, но дека, како и во 2008 година, главниот удар сигурно ќе биде врз ЕУ и западните земји.

Сигурно Азија и Австралија повторно ќе поминат многу подобро од другите, и можеби единствената непозната е степенот до кој Русија е позаштитена отколку што беше во претходниот период кога имаше рецесија поради проблемите на Западот, но нешто помалку од другите.

Павловиќ, сепак, посочува дека во овој момент невозможно е точно да се предвиди до кој степен ќе удри кризата и кога ќе остави подолги негативни последици.