Аналитика
Италијанскиот производител на системи за греење Аристон беше една од европските компании кои рускиот претседател Владимир Путин му го одзеде на оригиналниот сопственик и му предаде на руски управител, гигантот Гаспром, откако Русија ја нападна Украина, а западните санкции ги натераа поголемиот дел од компаниите од Западот да ги затворат своите бизниси во Русија.
Но, случајот со Аристон веројатно ќе добије поинаков крај откако рускиот претседател Владимир Путин минатиот месец потпиша декрет за префрлање на бизнисот назад на Аристон – како резултат на интензивно лобирање од страна на истакнати личности од Италија, тврдат лица вклучени во преговорите, пишува Фајненшел Тајмс.
Ова е првпат Москва да стави крај на надворешното управување со запленета компанија не преку присилна продажба, туку со враќање на бизнисот на нејзините сопственици.
Тоа доаѓа додека руските претставници, од членовите на парламентот до самиот Путин, во последниве недели предложија владата да започне да се подготвува за враќање на странските компании, иако бизнисите кои ќе се вратат во земјата ќе се соочат со строги услови.
Напорот да им се покаже на западните компании патот назад кон рускиот пазар доаѓа во време на зародишот на детантот меѓу Москва и Вашингтон по враќањето на Доналд Трамп во Белата куќа.
Иако има малку докази за некоја друга голема западна компанија која планира враќање на Русија,но очигледно Кремљ сакаше да ги постави условите под кои тие можат да го направат тоа.
Путин минатиот месец сугерираше дека секој бизнис кој се враќа ќе треба да даде „задолжителни гаранции за совесно и одговорно однесување“, додека Кирил Дмитриев, шефот на рускиот суверен богат фонд, рече дека еден услов за враќање може да биде заедничко вложување со руски партнер.
Запленувањето и трансферот на подружницата на Аристон од Гаспром, која произведува и продава бојлери и е активна во Русија речиси половина век, предизвика бес во Рим и Брисел.
Владата на премиерката Џорџија Мелони го повика рускиот амбасадор во Италија, Алексеј Парамонов, да протестира против потегот. Еден италијански владин функционер изјави за Фајненшл тајмс дека експропријацијата се чини дека била политички мотивирана и водена од „силната чувствителност“ на Москва во врска со „конфискацијата на замрзнатите средства во странство“.
Но, како и со другите заплени, присвојувањето беше опишано од почетокот како „привремено и отповикливо“, што доведе до надеж дека Путин – кој според декретот што го придружуваше овој потег лично ќе одлучи колку долго ќе трае државната контрола – може да биде убеден да го врати. „Привремената природа и отповикливоста на мерката беше посочена од самиот почеток“, рече италијанскиот функционер.
Едно лице вклучено во преговорите за Фајненшел тајмс изјавило дека италијанското Министерство за надворешни работи, италијанската амбасада во Москва и приватно италијанско лице одиграле клучна улога во преговорите за пресврт.
Аристон веројатно бил цел на одмазда поради запленувањето на подружниците на Гаспром и Роснефт во Европа, рече лицето. Една година претходно Москва го заплени рускиот имот на две европски комунални претпријатија – финската Фортум и германската Унипер – и ги предаде на Роснефт.
Сепак, Гаспром Холд Системс, подружницата што ја доби контролата врз единицата Аристон, се бореше да ја завитка главата околу бизнисот, според две лица запознаени со преговорите – уште една причина поради која Русија можеби беше поподготвена да се откаже од него.
Сопственикот на Аристон, Паоло Мерлони, во изјава минатиот месец рече дека одлуката на Москва е „знак за признавање на децениските инвестиции и одговорно управување“ во Русија и ја потврди посветеноста на компанијата за „продолжување на нашето патување.
Дали Русија ќе успее да ги охрабри другите странски компании да размислуваат за враќање во земјата е помалку јасно.
